Þjóðmál - 01.09.2011, Blaðsíða 42

Þjóðmál - 01.09.2011, Blaðsíða 42
40 Þjóðmál HAUST 2011 um tilfellum geta ólögráða aðilar seinna orðið lögráða og fengið yfirráð yfir eign- um sínum . En það geta hinir „þjóðlegu eigendur“ aldrei frekar en persóna, sem svipt hefur verið lög ræði ævi langt, vegna mikils og varanlegs vanþroska . Ljóst er hér er reynt að lappa upp á meiriháttar klúður . Eini munurinn á „þjóðareign“ og ríkis- eign sam kvæmt reglu auðlindanefndar er sá, að ríkið má ekki selja þær fyrrnefndu til kjós enda . Þeir eru þó kallaðir eigendur og eru hinir raunverulegu valdhafar landsins en hafa falið Alþingi í kosningum að fara með vald sitt . Er tilgangurinn að draga lýðræðis- legt vald undan kjósendum landsins? Er þetta nægileg ástæða til að framkvæma stærstu eignaupptöku Íslandssögunnar? Þjóð Að undanförnu hefur mikið borið á ofnotkun orðsins „þjóð“ . Með því er verið að skapa yfirskilvitlegt vald, sem almenningur nær ekki til . Öllum þykir vænt um þjóð sína . Það deilir enginn við þjóðina . Þjóðin hefur ekki rangt fyrir sér . Hún veit best . Þjóðin hefur síðasta orðið . En með hinu upphafna tali um þjóðina er í reynd verið að koma málum undan lýðræðislegum umræðum kjósenda . Engir báru þjóðina meir fyrir sig en þeir félagar Hitler „das Volk“ og Stalín „narod“ . Engir tveir menn hafa böðlast meira á þjóðum sínum en þessir tveir, nema ef vera skyldi Mao og hafa þó margir komist langt . Þótt víðsfjarri sé að tekið hafi á sig jafn skaðsamlega mynd, góðu heilli, þá er misnotkunin á orðinu þjóð einnig að verða að áróðurskenndu lýðskrumi í æ ríkari mæli hér á landi . Þegar talað er um þjóð, þjóðkjörinn eða vilja þjóðarinnar er átt við meirihluta þeirra sem hafa kosningarétt til Alþingis . Íslendingar eru nú um 320 þús . manns . Kosningabærir landsmenn eru 240 þús . +/-5% . 80 þúsund íbúanna hafa ekki kosn ingarétt en eru samt hluti af þjóðinni . Ef niðurstaða kosningar um tiltekið mál er nokkuð jöfn, t .d . 121 þúsund kjósenda með en 119 þúsund á móti ræður vilji aðeins 38% hluta þjóðarinnar úrslitum . Í þessu dæmi er miðað við 100% kjörsókn . Menn skyldu því nota orðið þjóð og þjóðarvilji varlega og í hófi . Eignarréttur Eignarrétturinn er varinn af stjórn ar-skránni sem grundvallarmannréttindi . Hann er óaðskiljanlegur hluti þeirrar heildar sem felst í samanlögðum mannréttinda- ákvæðum stjórnarskrárinnar er hafa þann tilgang að veita einstaklingum svigrúm til að lifa frjálsu lífi . Eignarrétturinn er ekki einungis vernd efnislegra gæða heldur snýst hann einnig um persónuvernd . Eng in mannréttindi eru öðrum æðri . Öll mannréttindi ber að skoða sem órofa heild, ætlaða mönnum einum . Þar af leiðir að ríkið hefur ekki eignarréttindi þótt það nýti vissar heimildir sem styðjast við eignar rétt . Opinberar eignir falla ekki undir eignarrétt heldur stjórnsýslurétt . Á sama hátt getur þjóð sem heild ekki haft mann réttindi, því slíkt myndi veikja rétt einstaklinganna . Óhugsandi væri t .d . að veita sveitarfélagi kosningarétt til Alþingis fyrir hönd íbúa sinna . Mannréttindi eru óað skiljan legur réttur einstaklinganna og því óframseljanleg . Þjóðareignarréttur er markleysa . Ríkis- eignir eru eignir, sem teknar eru af mark- aði til lengri eða skemmri tíma . Eignir, sem hvorki eru einkaeignir, né undir stjórnsýslu hins opinbera, eru almenningar, sem falla undir fullveldisrétt ríkisins . Á 20 . öldinni litu sumir á þessi mann- réttindi sem mistök sem ætti að afnema
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Þjóðmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.