Þjóðmál - 01.09.2011, Blaðsíða 69
Þjóðmál HAUST 2011 67
tekjum hins opinbera af sjávarútveginum
og valda tjóni á þjóðarhag . Borgaraleg
ríkisstjórn með 40 þingsæti af 63 tók þegar
til óspilltra málanna við að vinda ofan af
óvandaðri og stórskaðlegri löggjöf vinstri
stjórnarinnar, t .d . á sviði auðlindamála, þar
sem sjávarútvegsmálin bar hæst . Þetta var
gert undir kjörorðinu: „Aldrei aftur vinstri
stjórn!“ Það er stefna þessarar borgaralegu
ríkis stjórnar, að sjávarútveginn skuli í
grund vallaratriðum reka á markaðslegum
for sendum, enda hafi frjálst markaðs-/
afla hlutdeildarkerfi sannað yfirburði sína
hvarvetna með hámörkun virðisauka auð-
lindarinnar, en hlutverk hins opinbera skuli
á hinn bóginn vera að stjórna sókninni í
hina sameiginlegu auðlind þjóðarinnar á
vísindalegum grundvelli m .t .t . veiðarfæra,
tíma og afla hverrar tegundar með það að
markmiði að hámarka afrakstur miðanna til
langs tíma litið . Þetta mætti vissulega kalla
markaðssameignarstefnu í anda Dr Ludwigs
Erhards í V-Þýzkalandi á sinni tíð .
Hortittir félagshyggjunnar á sviði laga-
setn ingar um sjávarútveg voru afnumdir á
fyrsta þingi eftir kosningar og útgerðinni
sköpuð traust rekstrarskilyrði með því að
slá föstum afnotarétti útgerðarinnar um
ótilgreindan tíma af keyptum aflaheimildum
og afnámi auðlindagjalds, sem að mestu
var landsbyggðarskattur, til að samræma
skattheimtu af útgerð og öðrum fyrirtækjum .
Útgerðir, sem verða uppvísar að ólöglegri
umgengni við sameiginlega auðlind, missa
hluta afnotaréttar síns varanlega til ríkisins,
sem býður hann þá upp á markaði .
Sjávarauðlindin er á uppleið árið
2015 og markaðirnir einnig . Árið 2010
nam söluandvirði sjávarafurða um 220
milljörðum króna, en árið 2015 er búizt
við 50% aukningu m .v . 2010 og á verðlagi
þess árs, þ .e . að andvirðið nemi um 330
milljörðum króna . Tekjur hins opinbera
eru auðvitað gríðarlegar af þessari veltu í
formi t .d . tekjuskatts af fyrirtækjunum og
sjómönnum ásamt fasteignagjöldum .
Fyrirtæki, sem tóku á sig skerðingar
aflaheimilda, fá bætta skerðinguna við aukna
út hlutun að ráði Hafrannsóknarstofnunar,
en aukning umfram skerðinguna er boðin
upp á frjálsum markaði, þar sem fyrir tæki
með kvóta umfram 5% af heild í teg und-
inni fá ekki að bjóða . Leiguliðar ávinna
sér forkaupsrétt af ríkinu á næsta kvóta-
ári á jafnmiklum kvóta og þeir leigðu á
fyrra ári . M .a . í þessu skyni heldur sjávar-
útvegsráðuneytið eftir 5% af leyfi legum
heildarafla og ráðstafar að ákvörðun Alþingis
ár hvert . Frjálst framsal allra tegunda er
hins vegar við lýði upp að 12% mörkum
heildar aflaúthlutunar á fyrirtæki . Flytja má
5% aflahlutdeildar hverrar útgerðar á milli
fiskveiðiára . Aðrar ónýttar heimildir hverfa
til ríkisins . Sterk rök standa að baki þessari
stefnu, reist á hagfræði, fiskifræði og réttlæti
í garð kvóta eigenda og nýliða .
Landbúnaðarmál
Á rið 2015 verður íslenzkur landbúnaður í sókn . Akuryrkja og skógrækt hafa
haslað sér völl og garðyrkja í gróðurhúsum
er að verða útflutningsgrein á grundvelli
hollustu og hreinleika . Íslenzkar kjötaf-
urðir og mjólkurafurðir njóta og vaxandi
vinsælda erlendis vegna heilbrigðis íslenzkra
dýrastofna m .v . erlenda . Með aukinni um-
setningu hefur framleiðni greinarinnar vaxið
og vöruverð í verzlunum á Íslandi hefur
lækkað að raunvirði . Engar útflutningsbætur
eru greiddar og framlög úr ríkissjóði hafa
lækkað að raunvirði . Nýliðun í bændastétt
hefur eflzt, búin stækkað og bændur anna
aukinni eftirspurn með tæknivæðingu að
mestu, en einnig aðkeyptri þjónustu .
Íslenzk matvæli njóta viðurkenningar
fyrir heilnæmi, og vottuðum búum um
lífræna ræktun fer fjölgandi .