Morgunblaðið - 25.02.2016, Síða 88

88 MENNING
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 25. FEBRÚAR 2016
Nýjar vörur komnar í verslanir
Silja Björk Huldudóttir
silja@mbl.is
„Þetta er auðvitað mikið áfall fyrir
alla, ekki síst leikkonuna sjálfa,“
segir Ari Matthíasson þjóðleik-
hússtjóri, um slys sem varð á for-
sýningu á Hleyptu þeim rétta inn sl.
þriðjudagskvöld fyrir fullum sal af
fólki. Leikkonan Vigdís Hrefna
Pálsdóttir, sem leikur vampíruna
Elí í sýningunni, burðarhlutverk,
féll rúma fimm metra með þeim af-
leiðingum að hún brotnaði á báðum
fótum. „Hún ristarbrotnaði á vinstri
fæti og hælbrotnaði á hægri fæti,
sem er leiðindabrot,“ segir Ari sem
mættur var á staðinn á sama tíma og
lögreglan og sjúkrabíllinn.
„Vigdís var að klifra utan á leik-
myndinni líkt og hún hefur margoft
gert áður á æfingum og hefur fengið
sérstaka þjálfun í,“ segir Ari og út-
skýrir að leikmyndin sé hæðaskipt,
en í um 2,5 metra hæð sé pallur og
upp af þeim palli liggi grind sem hún
hafi verið að klifra upp eftir. „Grind-
in er með traustum handföngum og
fótstigum sem eru sérhönnuð fyrir
klifrið. Einhverra hluta vegna missti
hún takið og datt fyrst 2,3 metra
niður á millipallinn þar sem hún
lenti á fótunum og þaðan datt hún
aðra 2,3 metra niður á sviðsgólfið
þar sem hún lenti marflöt.“
Maður leitar til síns besta fólks
Að sögn Ara var Vigdís Hrefna
eðlilega miður sín eftir slysið. „Af
því að hún er svo samviskusöm og
dugleg hafði hún áhyggjur af sýn-
ingunni og bað okkur afsökunar á
því að hafa dottið. Svona eru leik-
arar gerðir, þeir hugsa alltaf að sýn-
ingin verði að halda áfram. Við höfð-
um hins vegar öll mestar áhyggjur
af henni, því undir þessum kring-
umstæðum veit maður ekki hver
skaðinn er. Við vorum því öll skelf-
ingu lostin,“ segir Ari sem aðfara-
nótt miðvikudags var þegar farinn
að funda með Selmu Björnsdóttur,
leikstjóra sýningarinnar, um hvern-
ig best væri að bregðast við, hvort
hægt væri að æfa inn nýja leikkonu
og fresta sýningunni um viku eða
hvort bíða ætti eftir að Vigdís
Hrefna næði sér og fresta sýning-
unni til haustsins. Að sögn Ara hitti
Vigdís Hrefna sérfræðilækni á spít-
alanum í gærmorgun til að fara yfir
hvernig best væri að eiga við hæl-
inn.
Á fundum í gærmorgun skýrðist
að leikkonan Lára Jóhanna Jóns-
dóttir mundi taka við hlutverki Elíar
og stefnt er að frumsýningu 10.
mars nk. „Lára Jóhanna er frábær
leikkona. Hún er falleg og fim eins
og Vigdís Hrefna. Ég treysti henni
fullkomlega til að gera þetta. Það er
erfitt og mikið álag að stökkva inn í
verkefni á borð við þetta með svona
stuttum fyrirvara. Undir svona
kringumstæðum leitar maður eðli-
lega til síns besta fólks,“ segir Ari,
en Lára Jóhanna fer um þessar
mundir með tvö önnur hlutverk í
Þjóðleikhúsinu, annars vegar leikur
hún Stellu í Sporvagninum Girnd og
hins vegar Maríönnu í sýningunni Í
hjarta Hróa hattar sem Selma
Björnsdóttir leikstýrði einnig.
Aðspurður segir Ari leikmyndina
sjálfa ekki hafa orðið fyrir hnjaski
við slysið, en farið verði yfir öryggis-
mál og aðstæður með Vinnueftirlit-
inu eins og vera ber undir slíkum
kringumstæðum. „Við munum skoða
hvort og hvað við getum gert betur,
því fyrir okkur er öryggi starfs-
manna algjört forgangsatriði. Við
tökum enga sénsa að óþörfu, því það
er ekki þess virði.“
Spurður hvort Þjóðleikhúsið sé
tryggt fjárhagslega fyrir áföllum á
borð við þessum svarar Ari því neit-
andi. „Þjóðleikhúsið er hluti af ís-
lenska ríkinu sem ríkisstofnun og ís-
lenska ríkið er stærra en öll íslensk
tryggingafélög, þannig að íslenska
ríkið tryggir sig ekki. En þegar
svona slys verða hugsar maður síð-
ast af öllu um hvaða áhrif þetta hafi
á fjárhag leikhússins. Ég er fyrst og
fremst að hugsa um starfsfólk húss-
ins,“ segir Ari og tekur fram að
starfsmenn leikhússins séu líkt og
aðrir ríkisstarfsmenn slysa- og
sjúkratryggðir.
„Mikið áfall
fyrir alla“
 Lára Jóhanna Jónsdóttir stekkur inn
í sýningu með tveggja vikna fyrirvara
Ari
Matthíasson
Ljósmynd/Hörður Sveinsson
Fótbrotin Leikkonan Vigdís Hrefna Pálsdóttir brotnaði á báðum fótum á
forsýningu á Hleyptu þeim rétta inn í Þjóðleikhúsinu sl. þriðjudag.
Lára Jóhanna
Jónsdóttir
Fimmtán ár eru liðin fráþví að karlfyrirsætanDerek Zoolander (BenStiller) kom í veg fyrir
að forsætisráðherra Malasíu yrði
myrtur á tískusýningu hins illa
Mugatu (Will Ferrell). Á þeim tíma
hafa Zoolander og Hansel (Owen
Wilson) kollegi hans glatað sinni
fornu frægð.
Skólinn hans Zoolanders, fyrir
börn sem ekki gátu lesið mjög vel,
en vildu líka gera aðra hluti vel,
hrundi til grunna og Mathilda,
kona Zoolanders, fórst í slysinu.
Sonur þeirra, Derek yngri, er í
kjölfarið tekinn af Zoolander. Nið-
urbrotinn fer hann í útlegð alla leið
til New Jersey.
Þegar poppstjörnur á borð við
Justin Bieber fara að deyja á vo-
veiflegan hátt neyðist Zoolander
hins vegar til þess að snúa aftur og
bjarga heiminum á ný, með aðstoð
Hansel og sundfatamódelsins og
tískulöggunnar Valentínu Valencíu
(Penelope Cruz).
Fyrri myndin um ævintýri Zoo-
landers er í hópi þeirra gaman-
mynda sem eru í hvað mestu uppá-
haldi hjá undirrituðum. Það er
eitthvað heillandi við söguna af
hinum saklausa Derek Zoolander,
sem er svo heimskur að hann getur
ekki beygt til vinstri, og því hvern-
ig hann kemst að því að lífið býður
upp á meira en að vera alveg fá-
ránlega, fáránlega, fáránlega fal-
legur.
Það er því mjög miður að þurfa
að greina frá því að framhalds-
myndin er afskaplega þunnur
þrettándi. Skrifast það nánast al-
gjörlega á handrit myndarinnar,
sem er vita vonlaust. Upphaflega
hugmyndin virðist hafa verið sú að
búa til einhvers konar paródíu af
Da Vinci-lyklinum, þar sem karl-
fyrirsætur hafi verið til, með sína
fullkomnu beinabyggingu, allt frá
aldingarðinum Eden. (Auðvitað hét
fyrsta karlmódelið því fagra nafni
Stefán). Því miður virðist lítið sem
ekkert hafa verið byggt ofan á þá
hugmynd í handritinu.
Niðurstaðan verður sú að um
miðbik myndarinnar er áhorfand-
inn enn að bíða eftir því að hún fari
af stað. Fyllt er upp í holurnar á
handritinu á tvennan hátt. Annars
vegar með vísunum í fyrri mynd-
ina, en þær minna mann bara á það
hvað sú mynd var fáránlega, fárán-
lega, fáránlega góð í samanburði
við þessa, og hins vegar með því að
leiða fram á sviðið endalausan
straum „gestastjarna“, allt frá
fyrrnefndum Bieber og yfir til
Ólafs Darra, sem birtist á skjánum
í örfáar sekúndur í hlutverki kyn-
óðs rabbína. Það má segja honum
til mikils hróss að þær sekúndur
eru eftirminnilegar og nokkuð
fyndnar.
Af öðrum leikurum myndarinnar
eru það helst Sting og Will Ferrell
sem koma best út, en hlutverk
þeirra eru of lítil og breyta litlu
fyrir heildarmyndina.
Raunar verður að taka fram að á
þeirri sýningu sem undirritaður fór
á var nokkuð um börn, sum hver
án foreldra. Er það nokkuð miður,
því að myndin er stútfull af grófum
bröndurum um málefni eins og
hópkynlíf og sjálfsfróun. Á einum
stað er meira að segja gantast með
fósturlát, sem segir um leið nokkuð
um það hversu langt handritshöf-
undarnir seilast í leit sinni að húm-
or. Myndin er einfaldlega ekki við
hæfi, hvorki barna né fullorðinna.
Það má því segja að með fram-
haldsmyndinni hafi Zoolander
reynt að beygja til vinstri en fallið
flatt á andlitið. Persónulega mun
ég gera við þessa mynd það sama
og ég hef gert við Highlander 2,
láta sem hún hafi aldrei komið út
en halda áfram að njóta fyrri
myndarinnar eins og ekkert hafi
ískorist.
Fáránlega falleg Þau Hansel (Owen Wilson), Zoolander (Ben Stiller) og
Valentina (Penelope Cruz) þurfa að bjarga heiminum með kænsku sinni.
Zoolander reynir
vinstribeygju
Laugarásbíó og Sambíóin
Zoolander 2 bmnnn
Leikstjóri: Ben Stiller. Handrit: Ben
Stiller, Justin Theroux, Nicholas Stoller
og John Hamburg. Aðalhlutverk: Ben
Stiller, Owen Wilson, Will Ferrell, Pene-
lope Cruz, Kristen Wiig og Fred Armi-
sen. Bandaríkin 2016, 102 mínútur.
STEFÁN GUNNAR
SVEINSSON
KVIKMYNDIR