Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 2016, Side 7

Náttúrufræðingurinn - 2016, Side 7
79 Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags sögulegum tíma. Einnig komu fram vísbendingar um eldvirkni á Öskjusvæðinu á 14. og 16. öld.29 Við kortlagningarvinnu Íslenskra orkurannsókna (ÍSOR) á árunum 2011 til 2014 í Norðurgosbeltinu fengust miklar upplýsingar um aldur hrauna í Öskjukerfinu.5,6,30 Við aldursgreiningu hraunanna var sem fyrr stuðst við gjóskutímatal, einkum ljósu Heklulögin (1. tafla). Í ljós kom að norðan Dyngjufjalla eru gjóskulög mun betur varðveitt en sunnan þeirra og fékkst því allgóð mynd af aldursdreifingu hrauna þar, bæði sprungu- og dyngjuhrauna. Rannsóknir hafa skýrt margt í gossögu Öskjukerfisins en þó er mikið verk óunnið, einkum hvað varðar fyrri hluta hólósens. Helst torveldar rannsóknir á svæðinu hversu víðfeðmt og torfært það er, og mikil jarðvegseyðing á stórum svæðum. Fremur fá gjóskulög eru þekkt með upptök í Öskjukerfinu utan staðbundin gjalllög með litla útbreiðslu. Auk vikursins frá 1875 eru þekkt þrjú ljós gjóskulög sem eiga þar upptök. Elsta lagið er nefnt Askja-S, S-lagið eða Skolli (2. mynd), og lýsti Guðmundur E. Sigvaldason því fyrstur manna.24 Í grein hans eru tilgreindir sjö fundarstaðir í Dyngjufjöllum og nokkrir til viðbótar á Norður- og Austurlandi. Samkvæmt einfölduðu útbreiðslukorti sem þar er birt liggur ás mestu þykktar til NNA frá Öskju, um Langanes. Rúmmál gjóskunnar telur Guðmundur vera um 1,5 km3 (reiknað sem berg). Í jarðvegi og setlögum kemur lagið fyrir á milli Saksunarvatns-gjóskunnar (um 10.300 ára) og Vedde-gjóskulagsins (um 12.100 ára). Aldursgreiningar með geislakoli (C-14) benda til að lagið sé um 10.800–11.000 ára gamalt.25,26 Á síðustu árum hefur gjóska frá þessu gosi fundist í setlögum í Norður-Evrópu, s.s. í Færeyjum,31 Suður-Svíþjóð25,32 og Norður-Noregi.33 Einnig er gjóskuna að finna í Mið- og Vestur-Evrópu, s.s. á Írlandi og í Sviss.34–37 Gjóskan hefur jafnframt greinst í sjávarseti norður af Íslandi.38 Næstelsta lagið er um 9.400 ára gamalt, nefnt Askja L, og hefur til þessa aðeins fundist í botnseti Lagarfljóts og í jarðvegi við Snæfell.39 Yngsta gjóskulagið er um 2.000 ára gamalt og dreifðist einkum til suðurs.40 Útbreiðsla þess hefur ekki verið kortlögð enn sem komið er. Sveina- og Randarhóla- gígaröðin – Staðhættir Eitt af þeim hraunum sem runnið hafa frá sprungusveimi Öskjukerfisins er svonefnt Sveina- hraun. Það rann frá um 75 km langri gígaröð sem kennd er við gígana Sveina og Randarhóla (3. mynd). Syðstu gígarnir eru um 55 km norðan Öskju, suðaustur af Austari Skógarmannafjöllum, en þeir nyrstu á Öxarfjarðarheiði. Sveinahraun er í raun samheiti um allmarga aðskilda hraunflekki sem sumir hverjir bera sín eigin nöfn. Stærsti flekkurinn er Kerlingarhraun á Öxarfjarðarheiði og Melrakkasléttu. Gígaröðin hefur hlotið nokkra athygli sökum 3. mynd. Sveinahraun (fjólublátt). Gígar eru sýndir rauðir. Vegir með bundnu slitlagi eru sýndir (rauðar línur). Einfaldað frá jarðfræðikorti Kristjáns Sæmundssonar o.fl.5 – The map shows the areal extent of the Sveinahraun lava (violet) and the setting of the Sveinar- Randarhólar crater row (red dots). The main roads are shown with red lines.

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.