Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 2016, Blaðsíða 41

Náttúrufræðingurinn - 2016, Blaðsíða 41
113 Tímarit Hins íslenska náttúrufræðifélags 2. mynd. Þrívíddarloftljósmynd af gíg Hallmundarhrauns, séð frá norðvestri. Í gígnum virðist vera margsamfallin hrauntjörn, um 1.200 m á lengd og um 500 m á breidd. Hæð ýkt um 1,4. – Three-dimensional photograph of the Hallmundarhraun crater, seen from the NW, length appr. 1,200 m, width appr. 500 m. Height exaggerated by 1.4. Ljósm./Photo: Loftmyndir ehf. Fjallað er á fremur óhefðbundinn hátt um Surtshelli, eða um Surts hellis-Stefánshelliskerfið, lengsta og þekktasta hraunhelli landsins. Megináherslan er lögð á orsakasamhengi umferðar manna og skemmda í hellinum. Sögu- legar heimildir eru raktar allt frá Hallmundarkviðu til okkar daga. Gerð er grein fyrir helstu athugunum, ferðalýsingum og skýrslum allt til 1972 með tilliti til umferðar vísinda- og ferðamanna.a Þá fjallar annar höfunda um æskuár sín í uppsveitum Borg arfjarðar. Fundur Gullborgar hella sumarið 1957 er fléttaður við ummæli full- orðna fólksins í Kalmanstungu, fréttaflutning, mótvægisaðgerðir, náttúruverndarlög og friðlýsingu Náttúruverndarráðs á dropsteins- myndunum í hraunhellum landsins. Fjallað er um bága verndar- stöðu hraunhella á Íslandi. Stað- setningarhnit flestra hraun- helli s opa landsins liggja á lausu, ýmist í rituðum heimildum eða á netinu. Hellarnir eru því auð- fundnir og yfirleitt auðveldir yfir- ferðar. Þeir eru meira eða minna opnir ferðamönnum, sem leiðir undantekningarlaust til skemmda á viðkvæmum myndunum. Meginefni greinarinnar er athugun á umfangsmiklum skemmd um í stóru hellunum í Hallmundarhrauni, Surtshellis- Stefánshelliskerfinu, Víðgelmi og Borgarhelli í Gullborgarhrauni. Við talningu reyndust 84 dropsteinar hafa verið fjarlægðir úr Borgarhelli og 1.093 úr Víðgelmi. Allir fegurstu og sérstæðustu steinar í báðum hellunum eru horfnir, nánast hver einasti frístandandi steinn Borgarhellis og ríflega tveir af hverjum þremur dropsteinum Víðgelmis. Höfundar vissu að dropsteinsmyndanir Stefánshellis höfðu bókstaflega verið hreinsaðar burt en umfang skemmdanna kom engu að síður á óvart. Sérstaklega kom á óvart hve ótrúlegt magn dropstráa hafði verið brotið úr lofti hellisins. Niðurstaða höfunda er að Víðgelmir hafi verið skreyttasti stór- hraunhellir heims og að Stefánshellir komi næstur að magni og gerð fíngerðs skrauts. Í eftirmála rekja höfundar vernd ar stöðu hraunhella á helstu dyngjusvæðum veraldar utan Íslands. Inngangur Mannvist að fornu Í síðasta erindi Hallmundarkviðu í Bergbúa þætti, einum stysta sagna- þætti fornbókmenntanna, kveður jötunninn: Einn á ek hús í hrauni ... – og er þar líklega átt við Surtshelli.2 Í þættinum segir frá því að Þórður bóndi og húskarl hans leita skjóls í helli í dimmu og illviðri. Hellisbúinn, jötunn nokkur, amast ekki við nærveru þeirra, en kveður um nóttina tólf vísna flokk með þeim áhrínsorðum að takist þeim ekki að nema kvæðið hafi þeir verra af. Þórður bóndi lærði kvæðið og varð hamingjumaður. Vinnumaður sem ekkert gat munað fórst skömmu síðar. Hallmundarkviða er torskilin, arfur úr heiðni. Sviðið er fjöll, gljúfur, eldsumbrot, hraunbreiður og hraunhellar.3 Þrumuguðinn Þór og eldjötunninn Surtur takast á (1. mynd). Hallmundarhraun er 45 km langt og rúmmál þess er áætlað 5–6 rúmkílómetrar (2. mynd).4 Kristján Sæmundsson aldursgreindi hraunið 1966,5 taldi það myndað 662–1016 e.Kr. og benti á að Hallmundarhraun gæti hafa runnið um landnám (kringum 874). Halldór Laxness6 tók kýrhnútu úr Beinahelli/ Vígishelli til handargagns þegar hann var að semja Gerplu 1948. Við aldursgreiningu reyndist hnútan vera frá árabilinu 781– 1237 e.Kr. Haukur Jóhannesson kannaði jarðvegssnið undir Hall- mundarhrauni 19897 og fann hann landnámslagið rétt undir neðra borði hraunsins. Eldar Hall mundarhrauns munu hafa verið með fyrstu eldgosum sem landnámsmenn komust í kynni við. a Þýðing og viðbót við erindi sem höfundar héldu á 17. alþjóðlega hraunhellaþinginu á Hawaii í febrúar 2016.1
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.