Hjúkrun: tímarit Hjúkrunarfélags Íslands - 01.11.1985, Page 45

Hjúkrunarfræðingarnir lögðu
mikla áherslu á og eru ábyrgir fyrir
leiðbeiningum og fræðslu til sjúk-
linga sinna og fjölskyldna þeirra
um hvernig hægt er að lifa við og
vinna á móti sjúkdómnum ög
heilsubresti.
12 hjúkrunarfræðingar vinna við
stöðina og fara í 450-500 vitjanir í
mánuði. Til gamans má geta þess
að hjúkrunarforstjórinn sagði
okkur frá því að á s.l. ári hefðu
læknarnir farið í nokkurra vikna
verkfall en starfsemi stöðvarinnar
hefði samt sem áður gengið vel.
Sjúklingarnir hefðu þá leitað beint
til hjúkrunarfræðings og margir
hefðu haldið því áfram eftir að
læknarnir komu aftur til starfa.
Priðja heimsóknin var á dag-
spítala deild til endurhæfingar
aldraðra við stærsta spítala ísrael,
Sheba Medical Center í Tel-Has-
homer. Á deildinni er pláss fyrir
30 sjúklinga. Þar var ágæt endur-
hæfingaraðstáða bæði húspláss og
tækjabúnaður. T.d. æfingaeidhús,
aðstaða til ADL æfinga og afþrey-
ingarstarfa. Þjálfarar og hjúkrun-
arfræðingar vinna mjög mikið
saman og var tekið fram að sú
samvinna gengi vel, enginn stétta-
rígur. Starfslið deildarinnar skipt-
ist þannig að um 20% eru sjúkra-
þjálfarar20% hjúkrunarfræðingar
20% iðjuþjálfar og 40% eru
læknar talþjálfarar og félagsráð-
gjafar. Flestir sjúklinganna koma
á dagspítalann eftir legu á bráða-
deildum spítalans, um helmingur
þeirra koma vegna CVA en aðrir
eru með ýmsa sjúkdóma og koma
til lyfjameðferðar og endurhæf-
ingar eftir skurðaðgerðir og slys.
Þegar nýr sjúklingur kemur á
deildina eru 2 fyrstu dagarnir not-
aðir til að kynna hann fyrir öllu
starfsfólkinu. Fyrir útskrift eru
gerðar framtíðaráætlanir í sam-
ráði við sjúklinga, fjölskyldu og
heilsugæslustarfsfólk.
Eftir að okkur hafði verið kynnt
starfsemi dagspítalans af lækni og
hjúkrunarfræðingi var okkur
boðin rausnarlegur miðdagsverð-
ur í sameiginlegum matsal ásamt
nokkrum hjúkrunarfræðingum úr
hjúkrunarstjórn spítalans. Eftir
máltíðina ræddu þær við okkur og
kom fram meðal annars í máli
einnar þeirra að hún taldi hjúkr-
unarfræðinga í ísrael almennt ekki
vera spennta fyrir að vinna við
öldrunarhjúkrun. Það vantaði í
hjúkrunarnám þeirra meiri
áherslu á öldrunarhjúkrun. Heim-
sókninni í Sheba Medical Center
lauk síðan með að okkur var sýnd
kynningarkvikmynd um starfsemi
og uppbyggingu spítalans sem er
eins og áður sagði stærsti spítali í
ísrael og hefur verið í uppbygg-
ingu frá 1948.
Þriðjudaginn 25. júní voru flutt
flest erindi ráðstefnunnar. Hófst
dagskráin með erindi og umræðu
um geðhjúkrun aldraðra. Fram-
söguerindi flutti Barbara A. Davis
prófessor frá Bandaríkjunum.
Hún ræddi um núverandi ástand í
geðheilsu aldraðra, viðhorf hjúkr-
unarfræðinga til þessa sviðs hjúkr-
unar, um menntun þeirra á þessu
sviði og að geðhjúkrun aldraðra
stendur jafnhliða annarri geð-
hjúkrun. Fram kom í máli hennar
að ýmis geðræn vandamál hafa
aukist á síðari árum í Bandaríkj-
unum. Nefndi hún þar meðal ann-
ars þunglyndi, alkóhólisma, of-
notkun lyfja og Alzheimers hjá
fólki yfir 80 ára. Hún kom einnig
inn á félagsleg vandamál sem oft
eru tengd þeim geðrænu bæði sem
orsakir og afleiðing. Taldi hún að
hjúkrunarfræðingar þyrftu að
eyða meiri tíma í að sinna þessum
málum og veita fólki andlegan
stuðning þegar komið er að æfi-
lokum.
Eftir framsöguerindið voru um-
ræður og kom þar fram fólk frá
ýmsum löndum og virtust vanda-
málin ekki svo ólík. Var minnst á
að þörf væri á sérdeildum fyrir
aldraða með geðræn vandamál
erfitt væri að fá hæft starfsfólk til
að vinna að þessum málum og að
oft væri horft framhjá þessum
vandamálum í heilbrigðisþjónust-
unni. Flestir sem þarna tóku til
máls voru frá Evrópu og Ame-
ríku.
Síðan voru fluttir fyrirlestrar í
fjórum sölum, um 30 talsins.
Flestir fyrirlestranna voru frá ísra-
el, Evrópu og Ameríku en þó voru
þarna fyrirlesarar frá Ástralíu,
Nýja Sjálandi, Japan og Nígeríu.
Að sjálfsögðu var ekki hægt að
hlusta á nema fjórðung þeirra og
varð því að velja og hafna. Pó að
ekki heyrði ég nein ný sannindi var
margt athyglisvert og kannski það
skemmtilegasta að heyra frá þeim
þjóðum sem ólíkastar eru okkur
eins og t.d. Nígeríu þar sem það er
talin skylda hverrar fjölskyldu að
sjá fyrir þeim öldruðu innan fjöl-
skyldunnar.
Seinni hluta dagsins var síðan
fundur þar sem dr. Cormac frá
Skotlandi flutti framsöguerindi
um geðhjúkrun aldraðra árið
2005. Athyglisvert erindi um
framtíð öldrunarhjúkrunar sem
yrði að byggjast á reynslu fortíðar-
innar.
Á lokafundinum flutti L.M.
Gunter prófessor erindi sem hún
nefndi „Litið til framtíðarinnar.“
Hún taldi að leggja þyrfti aukna
áherslu á hjúkrun aldraðra þar
sem þeir verða sífellt stærra hlut-
fall mannfjöldans.
Framtíðarkröfur til öldrunar-
hjúkrunar séu að bæta heilsu og
auka vellíðan hinna öldnu auk
hefðbundins hlutverks aðhlynn-
ingar í veikindum og stuðnings er
dauðinn nálgast.
Eftir erindi prófessorsins var ráð-
stefnunni slitið og þátttakendur
drukku kveðjuskál.
Það var mjög áhugavert að sitja
þessa ráðstefnu og það sem vakti
mestan áhuga minn voru hin mis-
munandi viðhorf ólíkra þjóða til
ellinnar. □
HJÚKRUN 3 _4/45-61. árgangur 39