Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.08.1995, Blaðsíða 59

HERDÍS STORGAARD FÉKK NORRÆNU
HEILSUVERNDARVERÐLAUNIN í ÁR
Herdís Storgaard, hjúkrunarfræðingur
og fulltrúi hjá Slysavarnafélagi Islands,
hreppti norrænu heilsuverndarverð-
Iaunin 1995.
Herdís tók á móti verðlaunum, heið-
ursskjali og 50.000 SKR, í Gautahorg
10. maí sl. Þau hafa verið veitt árlega
síðan 1989 og mun þetta því vera í 6.
skiptið. Tryggingafyrirtækið Folksam í
Svíþjóð, Noregi og Danmörku leggur til
verðlaunaféð en Norræni heilbrigðis-
háskólinn sér um að veita þau. A hverju
ári berast margar tilnefningar frá öllum
Norðurlöndunum. Kennarar Norræna
heilbrigðisháskólans velja fyrst úr til-
nefningunum og koma til greina
einstaklingar, samtök eða stofnanir sem
hafa lagt eitthvað sérstakt af mörkum til
heilsuverndar á Norðurlöndum. Vinn-
ingshafi er endanlega valinn af þriggja
manna nefnd sem í eiga sæti Davíð A.
Gunnarsson, stjórnarformaður skólans,
Lennart Köhler, rektor, og fulltrúi frá
FOLKSAM.
I fréttatilkynningu vegna verðlauna-
afhendingarinnar segir að í starfi sínu
hafi Herdís m.a:
• útbúið námsefni um öryggi harna
fyrir foreldra.
• vakið athygli almennings á slysum á
börnum á Islandi.
• hafið samstarf við fjölmiðla um að
miðla fræðslu um barnaslys.
• harist fyrir nýrri reglugerð um
öryggi á sundstöðum.
• leitt hópvinnu um öryggi harna á
leikvöllum.
• yfirfarið byggingareglugerðir með
tilliti til öryggis harna.
• útbúið námsefni fyrir starfsfólk
sjúkrahúsa, haldið fyrirlestra og
námskeið um öryggi harna.
• úthúið myndbönd um slys á börnum
í heimahúsum.
• hafið herferð í 10 bæjum á Islandi
fyrir öryggi harna í heimahögum.
Aðspurð segist Herdís vona að verð-
launin reynist lyftistöng fyrir bæði
málaflokkinn sem hún vinnur að og
hana sjálfa sem talsmann hans. Hún
segist gjarnan vilja axla meiri ábyrgð og
draumurinn er að fá einhver völd til að
taka á ákveðnum málum en starf henn-
ar er einungis ráðgefandi eins og er.
„Nú verður ekki aftur snúið, það er
búið að vekja athygli á málefni sem aug-
ljóst er að verður að taka föstum tök-
um. Við setningu reglna um umhverfi
okkar er oft gengið fram hjá hörnum og
það kemur niður á þeim. Það er þreyt-
andi að hafa upplýsingar um og sjá
hvað þarf að gera en geta aðeins beint
vinsamlegum tilmælum til þeirra sem
ráða. Vissulega er mikilvægt að vinna á
grasrótarstigi en draumurinn er að fá
starf þar sem ég get beitt mér betur,“
segir Herdís.
Fram undan segir Herdís að bíði
ótal málaflokkar. Hún hefur áhuga á að
vinna áfram að því að fyrirbyggja að
hörn drukkni. Rannsóknir sem hún hef-
ur unnið að ásamt tveimur læknum á
Landspítalanum, þeim Guðrúnu B.
Guðmundsdóttur og Pétri Ludvigssyni,
gefi vísbendingar um hvar slysin verða
og hvað þarf að gera til að fyrirbyggja
þau. Þessa dagana stendur yfir lands-
átak í að fá foreldra til að nota „sund-
jakka“ fyrir ósynd börn í stað hringlaga
kúta. Liður í J)ví átaki er að benda
landsmönnum á hvernig koma má í veg
fyrir drukknanir barna en þær eru |)ví
miður of tíðar hér á Iandi.
Vinna að forvörnum gegn bruna-
slysum barna er í undirbúningi. Fyrsta
skrefið er rannsókn á })eim sem Herdís
vonar að hún og Pétur Ludvigsson geti
hafið innan skamms. Hún segir að tölu-
vert sé um að börn hljóti brunasár af
heitu kranavatni. „Þau hrenna sig með
J)ví að hella yfir sig úr skúringafötum
eða setjast í heitt vatn í vöskum og bað-
körum,“ segir Herdís. Það er henni J)ví
kappsmál að fá hitastig kranavatnsins
lækkað.
Þá segir Herdís að vinna að for-
vörnum á leikvöllum sé nokkuð vel á
veg komin. Henni finnst að J)ar undir
eigi öryggismál í skólum að heyra, bæði
Plúsar
Þrír hjúkrunarfræ&ingar eru
varamenn ó Alþingi
I kosningum til Aljnngis í apríl sl. náðu
þrír hjúkrunarfræðingar, sein voru í
framboði, þeim árangri að vera
kjörnir varamenn á Alþingi. Þeir eru:
Asta Miiller, formaður Félags ís-
lenskra hjúkrunarfræðinga, fjórði
vara|>ingmaður Sjálfstæðisflokksins í
Reykjavík.
Ásta B. Þorsteinsdóttir, hjúkrun-
arframkvæmdastjóri á Landspítala,
fyrsti varaj)ingmaður Alþýðuflokksins
í Reykjavík.
Þuríður Backman, hjúkrunarfræð-
ingur á Egilsstöðum, fyrsti varajting-
maður AlJ)ýðuhandalagsins á Austur-
landi.
Þá má geta Jiess að þessar þrjár
konur hafa verið skipaðar varamenn í
Tryggingaráði, hver fyrir sinn flokk.
ÞR
í íj)róttahúsum og á skólalóðum. Skóla-
slys ýmiss konar eru nokkuð algeng.
Börnin detta í hálku, falla úr leiktækj-
um, klemma sig á hurðum og lenda í
áflogum. Meiðslin, sem Jiau hljóta, eru
helst tannáverkar, tognanir, útlimahrot
og höfuðáverkar. „ Það er ekki lagt
mikið í lóðirnar við skólana. Eintómur
grár steinn og malhik. Eg held að J)að
hafi líka áhrif andlega á börnin. Útlend-
ar rannsóknir liafa sýnt að umhverfi í
skólum hefur áhrif á árásarhneigð
barnanna,“ segir Herdís.
„Það ætti að vera sjálfsagður hlutur
að gera eitthvað í þessum málum,“ segir
Herdís enn fremur. „Þegar athurða-
rásin er skoðuð kemur í Ijós að })að er
hægt að fyrirbyggja flest slysin sem
verða. Ég er sannfærð um að það er
hægt að lækka útgjöld í heilbrigðiskerf-
inu til muna með slysavörnum. Það er
hægt að útbúa fræðslubækling, dreifa út
um allt og þar með fyrirbyggja ltannski
mörg slys, fyrir sama verð og
sjúkrahúsmeðferð eftir eitt slys kostar.
Yfirvöld verða að fara að verja meira fé
til forvarna.“
ÞR
TÍMARIT II.IIIKRUNARFUÆÐINGA 2.-3. tbl. 71 árg. 1995
107