Morgunblaðið - 24.02.2018, Blaðsíða 39

MINNINGAR 39
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 24. FEBRÚAR 2018
✝ IngibjörgBjörgvinsdótt-
ir (Inga) fæddist
21. júlí 1946. Hún
lést 14. febrúar
2018.
Foreldrar henn-
ar voru Bryndís
Böðvarsdóttir
kennari, f. 13. maí
1923, d. 13. des-
ember 1964, og
Björgvin Jörg-
ensson kennari, f. 21. júlí
1915, d. 26. febrúar 1999.
Systkini Ingu eru Böðvar, f.
1947, m. Ástríður Andrésdótt-
ir, og Margrét, f. 1949, m. Sig-
urvin G. Þ. Jóhannesson.
Inga ólst upp á Akureyri. Á
unglingsárunum fór hún með
fjölskyldu sinni í eitt ár til
Noregs. Tæplega tvítug að
aldri sneri hún aftur til Nor-
júlí 1972, d. 3. júní 1990, og
Aðalheiði Mörtu, f. 23. október
1974. Hennar maður er Stefán
Halldórsson, f. 2. apríl 1976.
Þeirra börn eru Fróði, f. 29.
janúar 2009, og Bryndís Hall-
dóra, f. 1. mars 2012.
Inga stundaði ýmiss konar
veitinga- og þjónustustörf,
m.a. á pósthúsinu á Skaga-
strönd. Þau Steindór bjuggu
fyrstu hjúskaparár sín á höf-
uðborgarsvæðinu, fluttust svo
til Akureyrar og árið 1985
fluttust þau aftur búferlum til
Skagastrandar og settust þar
að.
Þau hjón voru virk í félags-
málum og voru meðal annars í
stjórn Norræna félagsins, í
safnaðarstarfinu á Skaga-
strönd, þar sem Inga söng í
kirkjukórnum og var hún for-
maður kórsins til langs tíma.
Útför Ingibjargar fer fram
frá Hólaneskirkju á Skaga-
strönd í dag, 24. febrúar 2018,
kl. 14. Minningarathöfn verð-
ur síðan í Lindakirkju í Kópa-
vogi laugardaginn 3. mars kl.
16.
egs og vann á Bí-
blíuskólanum
Fjellhaug og síðar
á sjúkrahúsinu
Diakonhjemmet í
Ósló í tæp tvö ár.
Árið 1969 kynntist
hún eftirlifandi
eiginmanni sínum,
Steindóri Rúni-
berg Haraldssyni
frá Skagaströnd,
f. 26. júní 1949.
Foreldrar hans voru Haraldur
Pálsson húsasmiður, f. 24. apr-
íl 1927 á Ísafirði, d. 30. ágúst
2000, og Ólína Marta Stein-
grímsdóttir, f. 23. júlí 1931 á
Skagaströnd, d. 4. febrúar
1994.
Inga og Steindór gengu í
hjónaband þ. 26. desember
1970. Þau eignuðust tvær dæt-
ur, Bryndísi Halldóru, f. 24.
Inga var stóra systir mín.
Handan götunnar var árum sam-
an húsgrunnur, botnfullur af
vatni. Einu sinni datt ég ofan í.
Inga dró mig upp. Öðru sinni vor-
um við nágrannastelpurnar að
slæpast heim úr sundi. Að venju
lögðum við undir okkur Þingvall-
astrætið, enda sjaldan bíll á ferli.
Ég labbaði aftur á bak. Skyndi-
lega kippti Inga harkalega í mig, í
sömu andrá skaust bíll rétt fram
hjá mér. Hún kenndi mér að blása
á biðukollur, teikna dúkkulísuföt,
varaði mig við ýmsum hættum,
svo sem að kyngja appelsínu-
steinum, það gæti farið að vaxa
appelsínutré innan í manni. Hún
kenndi mér að svippa, líka einbolt
og tvíbolt. Meira að segja fórum
við í einhvers konar tvíbolt með
appelsínur að hennar frumkvæði.
Það var til að lina þær og gera
safaríkari. Síðan átti að bora í
þær gat, pjakka með hníf og
stinga sykurmola í holuna. Í úti-
leikjunum fékk ég snemma að
vera með fyrir tilstilli Ingu, en
hún lét mig vera „bara súkkulaði“
af því að ég var svo lítil. Í þá daga
var leikvöllur neðan við Rauðu-
mýrina. Þar varð Inga fyrir því að
vera skellt á vegasalti og markaði
það upphafið að bakvandamálum
hennar. Oft sungum við saman,
stundum tvíraddað þegar við
stækkuðum.
Slys föður okkar varð til þess
að næstu tvö árin á eftir bjuggum
við á hinum ýmsu stöðum, meðal
annars í Noregi. Af þeim sökum
var gagnfræðaskólanámi hennar
seinkað um eitt ár. Veturinn eftir
útskrift hennar lést móðir okkar,
þá varð Inga ráðskona á heim-
ilinu, síðan réð hún sig til vinnu í
Noregi. Þegar hún svo fór að
vinna á Hótel KEA kynntist hún
Steindóri sínum og bjuggu þau
fyrst í Reykjavík, settust síðan að
á Akureyri, en fluttust síðar til
Skagastrandar.
Eldri dóttir þeirra, Dísa,
reyndist vera með skerta heyrn
og undi sér illa í skólanum. Úr
varð að láta reyna á dvöl í Heyrn-
leysingjaskólanum. Sárt var að
láta hana frá sér, en að sama
skapi ósegjanlegur léttir að njóta
góðvildar bæði heiðurshjónanna
Bryndísar Guðmundsdóttur og
Árna Sigfússonar, sem tóku hana
inn á sitt eigið heimili um tíma,
svo og Sigurlaugar Guðmunds-
dóttur sem annaðist hana og öll
hin börnin af mikilli natni. Hafi
þau heiður og þökk fyrir.
Skemmst er frá því að segja að
Dísa hreinlega blómstraði í skól-
anum og eignaðist hóp samhentra
vina. Síðasta veturinn hennar var
Inga yfir sig spennt að fá Dísu
heim að vori og fá jafnvel að hafa
hana allan næsta vetur, þar sem
hún ætlaði kannski að fresta
framhaldsnámi um eitt ár. Rétt
eftir útskriftarferðina kom reið-
arslagið, Dísa fórst í bílslysi.
Aftur upplifði Inga missi þegar
besta vinkona hennar á Skaga-
strönd lést. Hún hét Signý Magn-
úsdóttir (f. 20.1. 1948, d. 7.4. 2016)
og var henni ómetanleg hjálpar-
hella þegar Steindór var fjarver-
andi vegna vinnu sinnar. Signý
mun hafa frábeðið sér minning-
argreinar jafnt sem dánartil-
kynningar. Því er kærkomið að
geta misnotað tækifærið til að
minnast hennar hér.
Ingu var alla tíð umhugað um
aðra og fékk ég heldur betur að
njóta þess. Fyrir jól færði hún
mér jafnan eitthvað sem hún
hafði útbúið sjálf, s.s. konfekt,
kertaskreytingar og hyacinthu-
skreytingar. Það var gott að vera
litla systir Ingu. Hjartahlýja
hennar mun verma um ókomin
ár.
Margrét Björgvinsdóttir.
Ég man hvað ég var feimin
þegar ég sá hana fyrst. Hún var
svo flott og glæsileg. En það var
enginn lengi feiminn nálægt Ingu
því hún hafði sérstakt lag á að ná
sambandi við fólk.
Inga var elst þriggja systkina
sem ólust upp í Grænumýrinni á
Akureyri og tók hún stóru systur
hlutverkið mjög alvarlega frá
fyrstu tíð og allt til loka. Hún sást
að vísu ekki alltaf fyrir í uppá-
tækjum og bróðirinn á minningar
af svaðilförum sem hann segist
hafa verið dreginn út í allt frá
æsku og fram á unglingsár. Enda
var hún Inga nú ekki vön að láta
stoppa sig af ef hún ætlaði sér
eitthvað. Það var gaman að hlusta
á þau rifja upp þessi bernskubrek
og mikið hlegið.
Systkinin fengu snemma að
kynnast alvöru lífsins, fyrst
vegna veikinda móðurinnar og
síðar þegar Björgvin faðir þeirra
stórslasaðist og var vart hugað líf.
Stærsta áfallið kom svo þegar
Bryndís móðir þeirra lést aðeins
41 árs. En þau áttu líka góða daga
og sérstaklega góðar minningar
frá tveggja ára dvöl fjölskyldunn-
ar í Noregi.
„Ég er mamman og ég ræð“ er
orðatiltæki í fjölskyldunni, órjúf-
anlega tengt Ingu. Hún var nefni-
lega alltaf mamman þó hún fengi
kannski ekki alltaf að ráða. Þeir
voru ófáir sem nutu þess að vera
undir móðurlegum verndarvæng
Ingu og á meðan hún var á vinnu-
markaði leitaði hún gjarnan í
störf sem fólu í sér þjónustu við
fólk. Hún starfaði töluvert við
matargerð og margir hafa haft
matarást á Ingu enda var hún frá-
bær kokkur. Hún hafði líka gam-
an af handavinnu og alls kyns
föndri enda lék flest í höndunum
á henni. Inga hafði unun af tónlist
eins og hún átti kyn til, hafði gam-
an af að syngja og söng í kirkju-
kórnum á Skagaströnd í mörg ár.
Inga og Steindór bjuggu fyrst
á Akureyri þar sem þau héldu
heimili með tengdapabba í nokk-
ur ár en settust síðar að á æsku-
slóðum Steindórs á Skagaströnd.
Á Akureyri fæddust dæturnar
Dísa og Heiða. Það var skelfilegt
áfall þegar Dísa lést í bílslysi að-
eins 18 ára gömul. En lífið heldur
áfram og með samstöðu tókst
þeim sem eftir lifðu að vinna sig í
gegnum sorgina þó söknuðurinn
og sárin séu enn til staðar.
Fáa þekki ég sem eru eins
barnelsk og Inga og Steindór.
Hún var því mikil gleðin þegar
Heiða og Stefán eiginmaður
hennar eignuðust Fróða fyrir níu
árum og langþráður draumur
Ingu um að verða amma rættist.
Ekki var gleðin minni þegar lítil
Dísa bættist í hópinn þremur ár-
um seinna. Stór hluti tilverunnar
snerist upp frá því um þessar litlu
manneskjur og mikill er missir
þeirra. Hún Inga var ákaflega
stolt af henni Heiðu sinni og litlu
fjölskyldunni hennar. Nánara
samband á milli mæðgna er vand-
fundið.
Þau eru orðin mörg árin sem
við Inga höfum átt samleið og
stöðugt hafa samskiptin á milli
fjölskyldna okkar orðið nánari.
Við höfum verið viðstödd flesta
meiriháttar viðburði í lífi hvor
annarrar, ferðast saman bæði
innan lands og utan og átt margar
stundir saman í gleði og sorg. Til-
veran verður sannarlega litlaus-
ari án Ingu og hennar verður sárt
saknað. Að leiðarlokum er mér
efst í huga óendanlegt þakklæti
fyrir öll árin og fyrir alla þá vin-
áttu og ást sem hún umvafði mig
og mína svo ríkulega með.
Innilegar samúðarkveðjur til
ykkar og fjölskyldunnar, elsku
Steindór og Heiða, megi góður
Guð styrkja ykkur og leiða.
Ástríður Andrésdóttir.
Ingibjörg
Björgvinsdóttir
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Auðbrekku 1, Kópavogi síðan 1996
ALÚÐ •VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Símar allan sólarhringinn: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is
Komum heim til aðstandenda og ræðum skipulag útfarar ef óskað er.
Margrét Ásta GuðjónsdóttirSverrir EinarssonKristín Ingólfsdóttir
FALLEGIR LEGSTEINAR
Í FEBRÚAR
af öllum legsteinum
Auðbrekku 4, 200 Kópavogi, sími: 537-1029, www.bergsteinar.is
Afsláttur
Elsku eiginmaður minn og faðir okkar,
PÁLMI ÁSMUNDSSON
húsasmíðameistari,
Þverárseli 2, Reykjavík,
varð bráðkvaddur laugardaginn 17. febrúar.
Útförin fer fram frá Seljakirkju
þriðjudaginn 27. febrúar klukkan 13.
Ásdís Halldórsdóttir
Linda Rós Pálmadóttir
Pálmi Þór Pálmason
Elskuleg systir okkar,
BRYNDÍS AÐALHEIÐUR JÓNSDÓTTIR,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Vesturlands,
Akranesi, miðvikudaginn 7. febrúar.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Guðný Magnea Jónsdóttir
Guðríður Jónsdóttir
Innilegar þakkir fyrir samúð og hlýhug
vegna andláts elskulegs bróður okkar,
ÞÓRIS MAGNÚSSONAR,
Hjallavegi 2.
Hrefna Magnúsdóttir
Ragna Magnúsdóttir
Soffía Magnúsdóttir
Karl Höfðdal Magnússon
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
SIGURJÓN Í. HILARIUSSON,
Baugakór 3,
Kópavogi,
lést fimmtudaginn 15. febrúar.
Útför hans fer fram frá Kristskirkju Landakoti þriðjudaginn
27. febrúar klukkan 15.
Elísabet, Erla, Hilmar, Kristinn, Þorsteinn, Fríða
tengdabörn, barnabörn og barnabarn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
HÓLMFRÍÐUR GÍSLADÓTTIR,
Fannafold 127a,
lést föstudaginn 16. febrúar.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju
fimmtudaginn 1. mars klukkan 13.
Rósa Magnúsdóttir Pétur Eysteinsson
Þorvarður Hjalti Magnússon Sigríður María Sverrisdóttir
Steinunn Magnúsdóttir Georg Eggertsson
og barnabörn
Ástkær eiginkona mín og móðir okkar,
VALBORG SOFFÍA BÖÐVARSDÓTTIR,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði mánudaginn
19. febrúar. Útförin fer fram frá
Kópavogskirkju fimmtudaginn 1. mars
klukkan 13.
Magnús Júlíus Jósefsson
Böðvar Magnússon
Jósef Rúnar Magnússon
Ragnar Sveinn Magnússon Marjorie Nivin Mota Arce
barnabörn og barnabarnabörn
Móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
LILJA PÉTURSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
andaðist föstudaginn 2. febrúar.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki dvalarheimilisins Höfða
fyrir umhyggju og alúð.
S. Trausti Vilhjálmsson Jóhanna Juana Cardenas
Gunnar Guðjónsson Elsa Jónasdóttir
Guðbjörg Guðjónsdóttir
Helgi Pétur Guðjónsson Margrét Sigríðardóttir
Sævar Guðjónsson
Guðjón Viðar Guðjónsson Jolanta Mariola
barnabörn, barnabarnabörn og langalangömmubörn
Innilegustu þakkir fyrir auðsýnda samúð og
hlýhug vegna fráfalls ástkærrar eiginkonu
minnar, móður okkar, tengdamóður og
ömmu,
JÓSEFÍNU GUÐRÚNAR GÍSLADÓTTUR,
Seljalandsvegi 20,
Ísafirði.
Sérstakar þakkir fyrir alúð og umhyggju fær starfsfólk
Heilbrigðisstofnunar Vestfjarða.
Úlfar Snæfjörð Ágústsson
Gísli Elís Úlfarsson Ingibjörg Sólveig Guðmundsd.
Úlfur Þór Úlfarsson Anna Sigríður Ólafsdóttir
Axel Guðni Úlfarsson Thelma Hinriksdóttir
barnabörn