Skírnir - 01.09.2006, Qupperneq 133

SIGURJÓN ÁRNI EYJÓLFSSON
Er þörf á nýrri guðfræði?
Inngangur
Ekki þarf að fjölyrða um breytta stöðu hugvísindadeilda og guð-
fræðideilda í evrópskum háskólum. Í nærri 15 ár hefur átt sér stað
mikill niðurskurður innan þeirra. Þrátt fyrir fjölgun nemenda hafa
fjárveitingar svo til staðið í stað eða úr þeim dregið verulega. Menn
hafa brugðist við þeim erfiðleikum sem af þessu stafar með því að
ráða ekki í stöður sem losna, sameina fög og jafnvel deildir. Þessi
þróun á jafnt við um háskóla á meginlandi Evrópu, í Skandinavíu og
á Íslandi. Erfitt er að fullyrða hvað valdi þessari breyttu stöðu en
vera kann að ástæðuna megi að hluta til rekja til falls Sovétveldisins
og þeirra breytinga sem það hafði í för með sér. Vesturveldin veittu
óneitanlega miklu fé til hugvísinda og styrktu stöðu þeirra við há-
skólana. Þetta var gert til að skapa visst mótvægi við hugmynda-
fræði kommúnismans og þá þjóðfélagsskipan sem Austantjaldsrík-
in byggðust á. Þegar þetta þjóðfélagsform vék fyrir umbótum virð-
ist sem sú stefna hafi orðið ofan á að ekki væri lengur jafnmikil þörf
og áður fyrir öflugar deildir hugvísinda í háskólum Evrópu. Þessari
stöðu deilir guðfræðin sem grein á meiði hugvísinda. Guðfræðing-
ar hér á landi og annarsstaðar leitast við að gera grein fyrir hlutverki
guðfræðiiðkunar og mikilvægi hennar innan háskólasamfélagsins
og fyrir samfélagið allt. Sú spurning vaknar hvort ekki sé þörf á nýj-
um áherslum andspænis breyttum aðstæðum.
Yfirskrift þessarar greinar mætti vel þrengja og einskorða við
eina megingrein guðfræðinnar, trúfræði.1 Til þess að bregðast við
Skírnir, 180. ár (haust 2006)
1 Í evangelískri guðfræði skiptist samstæðileg guðfræði í tvo meginþætti, annars
vegar trúfræði, hins vegar siðfræði. Í þeirri skiptingu hefur trúfræðin nokkuð
leiðandi hlutverk. Um þetta samband vísa ég í eftirtaldar tvær greinar mínar í
Skírnir haust nota-1 13.11.2006 15:55 Page 379