Dagblaðið Vísir - DV - 02.02.2018, Síða 62

62 Helgarblað 2. febrúar 2018
Menning „Ég vil þakka lónni og hálmstráinu og hundunum, sem mamma leyfði mér ekki að fara í, heldur hlustaði á ljóðin mín – líka þegar þau voru ort af 11 ára stelpu.“- Kristín Eiríksdóttir hlaut Íslensku bókmenntaverðlaunin 2017 í flokki fagurbóka fyrir skáldsöguna
Elín, ýmislegt á þriðjudag. Hún þakkaði hinum ýmsu fyrirbærum heimsins í ljóðrænni þakkarræðu.
É
g vil bara gera góða tónlist og
vera þekktur fyrir það. Þegar
fólk heyrir nafnið Flóni vil ég
að það hugsi: „hann gerir gott
stöff“, en ekki bara hvernig ég lít
út eða hver ég er,“ segir rapparinn
Flóni, sem undir lok síðasta árs gaf
út sína fyrstu plötu.
Platan, sem er samnefnd lista-
manninum, „Flóni“, hefur undan-
farnar vikur setið í efsta sæti Tón-
listans yfir vinsælustu plötur
landsins og lokalagið Ungir strák-
ar – deep mix er mest spilaða ís-
lenska lagið á Spotify um þessar
mundir.
Á plötunni heldur síhraðari
þróun íslensks hip-hops áfram.
Tónlistin leikur sér á mörkum trap-
tónlistar, poppaðs r'n'b og dans-
tónlistar, hljóðheimurinn oftar en
ekki kaldur, melódíurnar grípandi
og textarnir tilfinningaþrungn-
ir. Öll sjónræn framsetningin er í
takt við hljóðmyndina, vel fágað
útlit sem minnir kannski helst á
drungalega ameríska hasarmynd.
Það er myrkur og rétt glittir svo í
tónlistarmanninn í gegnum eld-
blossa eða brotið gler, hann held-
ur til aftast í skugganum, alvarleg-
ur og í þungum þönkum.
Af fiðlunni í trappið
Flóni er tæplega tvítugur, fædd-
ur árið 1998, skírður Friðrik Jó-
hann Róbertsson. Pabbi hans er
slóvenskur en mamma hans hálf-
svissnesk og hálf-ís-
lensk, hann hefur þó
búið hér á landi alla
ævi, er úr Vestur-
bænum og kann ekki
stakt orð í slóvensku.
Viðurnefnið Flóni
festist snemma
við hann. „Það var
mikið orðagrín hjá okkur vinun-
um þegar við vorum yngri. Ég var
til dæmis kallaður Fliðrik og það
varð svo einhvern veginn að Flóni.
Ég var kannski smá flón þegar ég
var yngri – ég viðurkenni það – en
ég er það ekki lengur.“
Tónlistin hefur lengi verið hluti
af lífi Flóna og lærði hann meðal
annars á píanó og fiðlu þegar hann
var yngri. „Það hefur alltaf ver-
ið tónlist í kringum mig. Ég byrj-
aði í fimm ára bekk að æfa, pínu-
lítill stubbur með fiðlu
– frekar fyndið. Ég var aldrei sér-
staklega góður í að lesa nótur, en
var strax með frekar gott tóneyra
þannig að þegar ég var að spila
með öðrum hljóðfærum fylgdi ég
bara eftir því sem hinir voru að
spila,“ segir Flóni.
„Ég æfði í svona 6 ár, en þá
nennti ég ekki lengur að vera í
klassískri tónlist. Mér fannst þetta
ekki nógu spennandi. Klassík get-
ur verið yndisleg og flott, en þessa
dagana sækist ég eftir einhverju
öðru í tónlist en því sem maður
fær úr klassískri tónlist.“
Þarf enga pössun
„Ég byrjaði að gera hip-hop og
r'n'b tónlist fyrir svona einu og
hálfu eða tveimur árum. Ég byrj-
aði að fikta við að gera „beats“ og
eitthvað með tveimur vinum mín-
um, Viktori Erni og Jökli Breka.
Við vorum mikið að hafa kósí,
hlusta á einhver „sounds“ og
reyna að búa til eitthvað svip-
að. Svo þegar ég var einn var
ég að leika mér að setja fal-
legar melódíur yfir þetta. Því
meira sem ég gerði því betra
varð það og þetta vatt upp á
Leika
„Elskan ég skal með þig leika
yfir þér ég veit þig langar að vera með mér seinna
upp í rúmi sveitt ég stari á þig þú vilt mig meira.
Poppa eina pillu og ég er strax farinn að gleyma.“
Úti að leika
með Flóna
Kristján Guðjónsson
kristjan@dv.is
„Maður syngur bara
um „sjittið“ sem
er í gangi í lífi manns á
hverjum tíma
Hinn 19 ára Flóni hefur tekið íslensku
rappsenuna með trompi með lögum eins
og Tala saman, Trappa og Leika
Himnaríki og helvíti
Sýnt í Borgarleikhúsinu
Glæsileg sýning, en
kröfuhörð. Það
var næstum
eins og stór-
brotið mynd-
verkið kæfði á
stundum hinn
ofurskáldlega
texta höfundar.
Er einhver boðskapur?
Hvað segir Kalman sjálfur: „Ég hef heim-
ildir fyrir því, að allt sé svo fullkomið
í himnaríki, að fólk deyr þar um aldur
fram af tómum leiðindum, en að lífið og
fjörið sé í helvíti … Ef svo ólíklega vildi til,
að við myndum ná einhverri fullkomnun,
þá værum við ekki lengur manneskjur.
Heldur eitthvað annað.“
SOL
Sýnt í Tjarnarbíói
Höfundar handrits
eru þeir Hilmir
Jensson og
Tryggvi
Gunnarsson,
báðir leiklærðir.
Greinilega
ungir menn, sem
liggur mikið á hjarta
og finna til í stormum sinnar tíðar.
Vandamálið, sem leitar á þá, er orðið
svo augljóst og svo yfirþymandi. Tölvan
er farin að stjórna lífi manna og áður en
langt um líður verðum við algerlega á
valdi hennar, ef fram fer sem horfir.
efi – dæmisaga
Sýnt í Þjóðleikhúsinu
Það er best að segja
það strax: Efi –
dæmisaga, eftir
írsk-ameríska
leikskáldið John
Patrick Shanley,
er ísmeygilega
flott leikhúsverk.
Leikhús eins og það
gerist best, á okkar dögum
allavega. Viðfangsefnið er verðugt og
áleitið. Þar er knúið á um afstöðu, án þess
þó að þröngva fyrirfram gefinni niður-
stöðu upp á áhorfendur. Og rökræðan
heldur áfram að lokinni sýningu. Þegar
við þetta bætist stjörnuleikur – þótt
Steinunn Ólína Þorsteinsdóttir í hlutverki
hinnar kaþólsku nunnu og skólastýru fari
þar fremst meðal jafningja – verður ekki
mikið betur gert.
Medea
Sýnt í Borgarleikhúsinu
Harpa segist í viðtali
leggja áherslu
á „sjónræna
útfærslu og
sterka líkamlega
nærveru“ í upp-
færslu sinni. Það
er einmitt þetta,
sem gerir þessa sýn-
ingu svo ótrúlega fallega,
nærgöngula – jafnvel lostafulla. Það er ein-
hvern veginn eins og Harpa hafi ást á þessu
viðfangsefni. Í hennar augum er hvert atriði
gjörningur, þar sem alúð er lögð við hverja
minnstu hreyfingu – engu má skeika.
Lóaboratoríum
Sýnt í Borgarleikhúsinu
Leikritið spannar eina
langa helgi í lífi
fjögurra kvenna,
sem hafa búið
árum saman í
sömu blokkinni
í úthverfi
Reykjavíkur. Þær
tengjast fjölskyldu-
böndum, annars vegar
mæðgur og svo systur. Líf þeirra allra
er heldur mislukkað, og þær farnar að
örvænta. Eiga erfitt með að umgangast
fólk, sérstaklega nákomna ættingja.
Allt er í rauninni ömurlegt, en samt svo
fáránlega fyndið í meðförum Lóu.
Bryndís Schram
ritstjorn@dv.is
Leikhúsdómar
Gagnrýnina má finna í
heild sinni á dv.is/menning