Dagblaðið Vísir - DV - 02.02.2018, Blaðsíða 54

54 2. febrúar 2018
„Það er enginn skortur á
karlmennsku að vera ljúfur“
Matti er fæddur á sumar-sólstöðum, eða þann 21. júní, árið 1966. Sumar-
sólstöður eru lengsti sólarhringur
ársins og hjátrúarfullir myndu lík-
lega ekki hika við að rekja óbilandi
bjartsýni Matta til fæðingardagsins.
Hann hefur einstaka trú á því að
hver og einn búi yfir ómældri getu
til að verða eigin gæfusmiður.
Sem ungur maður var Matti
á kafi í körfubolta. Spilaði með
Keflavík og drengja- og unglinga-
landsliðinu frá þrettán ára aldri og
sá ekkert annað fyrir sér í framtíð-
inni en að leggja íþróttina fyrir sig,
en nítján ára varð hann fyrir alvar-
legum meiðslum og afleiðingarnar
gerbreyttu framtíðarsýn hans.
Hann lá rúmfastur í heilan
mánuð og næstu tíu mánuði á eftir
var hann svo máttlítill að fæturnir
báru hann varla. Skiljanlega voru
vonbrigðin gífurleg en fátt er svo
með öllu illt að ekki boði nokkuð
gott. Matti ákvað að gera eitthvað
róttækt í málunum. Læra á sjálfan
sig og gera sitt allra besta til að ná
sér aftur á strik, bæði andlega og
líkamlega.
„Mér var sagt að það væri ekkert
hægt að gera fyrir mig. Taugalækn-
ar og aðrir sögðu mér að ég myndi
jafnvel aldrei spila körfubolta aftur.
Þetta var alveg gríðarlegt áfall en
eftir að hafa verið máttlaus í marga
mánuði fór ég að þjálfa mig mark-
visst upp. Ég byrjaði á að ganga inn
í bílskúr, þar gerði ég jógaæfingar
og náði að stilla mig einhvern
veginn af. Smátt og smátt fór ég svo
að æfa mig í að skokka á staðnum
og síðan náði ég að skokka út í
móa. Í víðfeðmu þúfnabarði milli
Keflavíkur og Garðsins þjálfaði ég
mig svo á hverjum degi með því að
stökkva á milli þúfnanna og fljót-
lega var ég orðinn allt annar maður.
Engu að síður tók þetta ferli tæpt ár
og auðvitað breytti þetta mér.“
„Það er enginn skortur á karlmennsku
að vera ljúfur“
Sumarið eftir heimsótti Matti félaga
sinn til San Diego í Kaliforníu en
þar rakst hann á auglýsingu frá
skóla sem vakti athygli hans. Í skól-
anum, Institute Of Psycho-Struct-
ural Balancing, var áhersla lögð á
heildræn heilsufræði og þetta var
eitthvað sem höfðaði til Matta enda
sjálfur búinn að læra það á eigin
skinni að sál og líkami eru órjúfan-
leg heild. Hann skráði sig í skólann
og stundaði námið í fjögur ár, eða
frá 1988 til 1992.
Íslendingar voru mun íhalds-
samari í viðhorfum sínum til
heilsumála á þessum árum og því
er óhætt að álykta að það hafi vakið
furðu að ungur körfuboltakappi frá
Keflavík skyldi velja að fara suður
til hippanna í Kaliforníu að mennta
sig í heildrænum heilsufræðum.
Einhverju sem var ekki einu sinni
til í orðaforða landans fyrir þrjátíu
árum. Matti segir að áhrif úr
uppeldinu hafi líklega gert það að
verkum að foreldrar hans höfðu
ekkert út á þetta námsval að setja.
Móðir hans, Oddný J.B. Mattadóttir,
hafi til dæmis verið langt á undan
sínu samtímafólki í áhuga sínum á
óhefðbundnum lækningaraðferð-
um og þrátt fyrir að hafa unnið
mjög karlmannlega vinnu, sem
Matti Ósvald Stefánsson, markþjálfi og heilsu-
ráðgjafi, hefur tæplega þrjátíu ára reynslu af því að
hjálpa öðrum að nýta hæfileika sína, setja sér markmið
og láta drauma sína rætast. Sem ungur maður átti
hann sér þann draum heitastan að gerast atvinnumaður
í körfubolta en örlögin leiddu hann á aðra braut og
Matti gerðist atvinnumaður í því að hjálpa fólki – en
fyrst þurfti hann að byrja á sjálfum sér. Margrét H. Gúst-
avsdóttir heimsótti Matta í Hafnarfjörðinn þar sem hann
býr ásamt fjölskyldu sinni og tveimur fyndnum köttum í
gömlu krúttlegu timburhúsi sem minnir á senu úr sögu
eftir Astrid Lindgren.
„Þegar áföll
hafa dunið
yfir, til dæmis sjálfs-
víg, ástvinamissir
eða alvarleg veikindi
þá verða vinir og
kunningjar oft vand-
ræðalegir.