Litla tímaritið - 01.06.1929, Blaðsíða 30

L 1 T L A
TÍMA RITl D
fullt þakklætis. Sex gleðiríkir mánuðir
liðu og hver nýr dagur jók á hamingju
okkar. Stundum gekk hún margar mílur
á móti mér, þegar ég varð að fara til
borgarinnar, og aldrei vildi hún dvelja
lengur að heiman en fáeinar siundir, ekki
einu sinni á heimili fyrverandi húsmóður
sinnar, þar sem hún off kom. Hún vildi
aldrei danza við annan karlmann, og ef það
kom fyrir að hana dreymdi einhvern
annan, var hún vön að skrifta það fyrir
mér, eins og það væri stór glæpur. Hún
var, saklaust og elskulegt barn.
Eg veit ekki, hvað það var, sem kom mér
ti! að trúa því, að þetta væri ekki annað
en yfirskyn. Svo heimskur er maðurinn,
að hann Ieitar ógæfunnar einmitt þegar
hamingjan brosir björtust við honum.
Hún átti lítið saumaborð og hafði
skúffuna í því ávalt læsta. Þetta tók að
kvelja mig. Ég veitti því oft athygli, að
aldrei var Iykillinn í skúffunni og aldrei
var hún ólæst. Hverju þurfti hún að
leyna svo vandlega? Ég tryltist af afbrýði-
semi. Ég treysti ekki sakleysislegu aug-
unum hennar, kossunum og ástaratlot-
unum. Ef til vill var það ekki annað
en lævísleg blekking.
28