Litla tímaritið - 01.06.1929, Blaðsíða 61
L 1 T L A
T í M A R I T I Ð
stúlkum sínum. Áreiðanlega systrum, brún-
eygum og grískum yfirlitum. Matsöluhúsið
er þéttskipað. Þar ríkir gleði og glaumur.
Hljóðfæraslátturinn ómar um salinn. Qlös,
silfraðir munir og skínandi glóaldin Ijóma
á hvítum borðdúkunum. Þjónar hlaupa,
bjóða borð, draga fram stóla og sýna
matseðla. Van Dal hafði þegar pantað í
síma. Allt er reiðubúið. Handa ungfrún-
um, er spegill í fataherberginu. ...
Á meðan þingmaðurinn bíður eftir
þeim, lítur hann í kringum sig. Það er
orðið nokkuð áliðið. Margir eru farnir
að borða eftirmatinn. Danzmær, með gylt
sjal og nakta fætur, svífur milli borð-
anna, eins og fiðrildi blóm af blómi.
Gegnum gluggana rýna andlit með star-
andi augu, þrútin nef, barnslega munna
og frostbólgnar kinnar. „Dragið niður
gluggatjöldin“,skipar yfirþjónninnhóglega.
Um leið og rauðklæddu vikadrengirnir
fullnægja skipun yfirþjónsins, kemur inn
gömul og gráhærð kona, í svörtum tötr-
um, með fulla körfu af rósum. Með titr-
andi hendi býður hún blómin: „Rósir
handa frúnni". Digur maður og þung-
brýnn snýr sér við, hafnar blómunum
og það er eins og augu hans segi: „Sérðu
39