Litla tímaritið - 01.06.1929, Síða 32

L I T L A
T í M A R I T ! Ð
lýstu hinu innilegasta vinfengi og áköf-
ustu ást. Hann lagði ríkt á við hana að
gæta þagmælsku. En þau orð, sem hann
viðhafði um bjánalega eiginmenn! Hann
sagði henni fyrir um, hvernig hún ætti
að fara á bak við mann sinn. Hvert
einasta bréf var skrifað eftir giftingu
okkar. Ég drakk þennan eiturbikar í
botn. Síðan braut ég bréfin saman, lagði
þau á sinn stað og læsti skúffunni.
Ég vissi, að ef ég færi ekki til hall-
arinnar, þá mundi hún koma heim um
kveldið. Það varð og. Hún stökk fjör-
lega út úr vagninum, þaut á móti mér
inn í anddyrið og kysti mig og faðmaði
með hinni mestu blíðu. Ég lét sem ekk-
ert væri.
Við mösuðum saman, borðuðum kveld-
verð og gengum til sængur eins og venju-
lega, hvort til síns herbergis. Nú hafði
ég ákveðið hvað gera skyldi, og ég ætl-
aði að framkvæma það með ósveigjan-
leik vitstola manns. Hvílík svik af nátt-
úrunnar hálfu' að lána syndinni svona
hreinskilnislegt andlit, sagði ég við sjálfan
mig um leið og ég gekk inn í herbergi
hennar um miðnætti og Ieit á fagra, sak-
leysislega andlitið hennar. Hún svaf.
30