Litla tímaritið - 01.06.1929, Blaðsíða 45

L / T L A
T t M A R 1 T 1 £>
ingu, að í rauninni væri ekkert betra en
hinn óbreytti matur, þá dreymdi hana
um framúrskarandi og glæsilegt borð-
hald, með skínandi borðbúnaði, umvegg-
tjöld, sem þöktu veggina með persónum
frá horfinni tíð og kynlegum fuglum í
töfrandi skógi. Hana dreymdi um ágætis-
rétti, borna fram á dýrindis postulíni,
um fögur orð, er sessunauturinn hvíslar
og konan hlustar á með tvíræðu brosi,
um leið og hún borðar hinn rósrauða
silung eða rjúpuná. Hún hafði engin við-
hafnarklæði, enga skrautgripi, ekkert. Og
þó var þetta það eina, sem hún kærði
sig um og henni fannst hún vera sköpuð
fyrir. Hún hafði svo mjög óskað eftir
að falia öðrum í geð, verða öfunduð,
hrífa og vera höfð í hávegum.
Hún átti ríka vinstúlku, skólaféiaga,
sem hún heimsótti ekki framar, af því
að henni leið svo illa, þegar hún kom
heim til sín aftur, eftir að hafa verið
hjá henni. Hún grét stundum liðlanga
dagana af sorg og ófullnægðri þrá, hug-
arangri og örvæntingu yfir foriögum
sínum.
Kvöld nokkurt kom maður hennar
43