Tímarit Máls og menningar - 01.06.2013, Blaðsíða 128

128 TMM 2013 · 2
Jóna Ágústa Gísladóttir
Fiðrildi
Fiðrildið hamast fyrir utan gluggann eins og það þrái ekkert heitar en að
komast inn. Það er ekki rautt og grænt og fjólublátt eins og útlensku fiðrildin
sem Alda hefur séð í bíómyndum og bókum. Þetta fiðrildi er grábrúnt. Alís-
lenskt grábrúnt fiðrildi. Eða er þetta kannski mölfluga?
Alda er ekki viss en það skiptir ekki máli. Hún nýtur þess bara að fylgjast
með fiðrildinu eða mölflugunni flögra í hring milli þess sem hún potar
annars hugar í matinn á disknum fyrir framan sig og veltir honum fram og
til baka með gafflinum.
Ætlar þú ekki að borða neitt, elskan? segir mamma. Orðin eru vinsamleg
en röddin ber vott um óþolinmæði. Hún stendur við eldhúsvaskinn með
gula gúmmíhanska sem eru of stórir á smáar hendur hennar og granna
handleggi. Hún skrúbbar vaskinn að innan með grænum uppþvottabursta
sem er með hvít hár öðrum megin og vírhár hinum megin. Hún skrúbbar og
skrúbbar og nuddar svo fast að brjóstin á henni dúa undir rósóttri blússunni.
Öðru hverju hættir hún að nudda og strýkur dökkan hárlokk frá augunum
með framhandleggnum. Hún vill ekki snerta nýlagt hárið með skítugum
gúmmíhönskunum.
Alda fylgist með mömmu og hugsar um hvað hún sé falleg. Þegar hún
brosir skín í hvítar tennurnar og augu hennar ljóma svo mikið að Alda er
næstum viss um að þau gætu lýst í myrkri. Það er leiðinlegt hvað hún brosir
sjaldan. Ljóminn í augunum hefur líka dofnað svolítið finnst Öldu. En hún
er samt langfallegasta mamman sem hún þekkir. Alda þekkir kannski ekki
margar mömmur en hún sér þær í búðinni með börnin sín, úti á götu þegar
hún er að ganga heim úr skólanum og á bókasafninu.
Uppáhaldsstaður Öldu í öllum heiminum er bókasafnið. Þangað fer hún
hvenær sem tækifæri gefst. Næstum alla daga eftir skóla. Stundum sest
hún við borð og gerir heimaverkefnin sín. Aðra daga safnar hún saman
nokkrum af uppáhaldsbókunum sínum og hreiðrar um sig í barnahorninu
við gluggann þar sem er fullt af mjúkum, stórum púðum í öllum regnbogans
litum. Púðarnir hafa allir ísaumuð dýraandlit. Sá rauði hefur kisuandlit, sá
bleiki er hundur, sá græni froskur. Fíllinn og flóðhesturinn eru báðir bláir.
Mamma veit ekki af þessum bókasafnsferðum hennar. Ekki eftir að Alda