Ófeigur - 15.07.1947, Blaðsíða 37

Ófeigur - 15.07.1947, Blaðsíða 37
OFEIGUR 37 móti hafa kommúnistar þokað sínu ,,plani“ vel áleiðis en um leið gert borgfélagið veikara og sett blett á þing- stjórnarskipulagið. Sumum kann að finnast hér vera að baki allmikil klókindi og jafnvel djúpsæi, en svo er ekki. Þegar ekki er hugsað um, hvað er rétt eða rangt, einskis svifist, við að rífa niður og leika á menn með því að eggja þá til samkeppni um vegtyllur og hégóm- legt tildur, þá er lítill vandi að leika hinn illfúsa bragða- ref. Nú hafa verið leidd rök að þvi, hve óafsakanlegt það var, af borgaraflokkunum, að verða handbendi kommún- ista, þó hins vegar að götudrengjabrögð þeirra séu ekki sprottin af skarpskyggni, heldur ákveðinni skemmdar- fýsn. Eftir þennan leik er ríkið á heljarþröm, sökum eyðsluáhrifa kommúnista. En flokkarnir, sem hafa tekið þátt í þessum leið, eru lítt starfhæfir. Enginn flokkur heldur almenna fundi um alvarleg þjóðmál. Þegar flokkarnir halda samkomur nota þeir eftirhermur, trúð- leiki og dans til að ná til fólksins. Menn finna að ekki er um neinn skoðanamun að ræða milli flokkanna nema hina hörðu valdastreitu leiðtoganna, þar sem kommúnistar halda á uppboðshamrinum. Við kosningar eru menn enn dregnir í dilka eftir gömlum vinsemdar- og óvinsemdarsoramörkum. En hvergi vottar fyrir trú á málefni nokkurs flokks. Flest ungt fólk er áhugalaust og trúlaust á flokkana eins og von er til, þar sem bak- tjaldaverzlun er eini fáninn, sem á að vísa æskunni leið. Sérstaklega er deyfðin og mannleysið áberandi kringum Hermann og Eystein. Vitað er um einn ungan mann, sem kom á þeirra veg, til forustu. Hann hafði staðið fyrir slarksamkomu, þar sem átti að berja tvo landskunna ræðumenn Framsóknar af því að fundar- gestir voru ölóðir, en höfðu þó greitt piltinum inngangs- eyri svo að hann gat verið ánægður og var það. Þessir verðleikar voru nógir til þess að Hermann valdi þennan pilt til að vera boðbera sinn til æskunnar í landinu. Sennilega er hann líka nógu góður til að bera út um landið það nesti, sem honum er fengið af sínum hús- bændum. Hver er hugur kommúnista til sjómanna? Ógrynni f jár hefur verið varið til síldveiðanna. Skagaströnd átti að vera borg með 14 þús. menn, skip til síldveiða, verk- smiðjur, visindi og flug til aðstoðar. Falleg loforð.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Ófeigur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.