Ófeigur - 15.08.1951, Blaðsíða 50

Ófeigur - 15.08.1951, Blaðsíða 50
50 ÓFEIGUR sem gerir hverja samkomu af þessu tagi að vansæm- andi mannfagnaði. Eitt úrræði, og ekki nema eitt, er til björgunar þessum ófarnaði. Forgöngumenn hverrar samkomu, þar sem búast má við að drukknir menn sýni ófrið eða skemmdarhug, þurfa að hafa tilbúna nokkra heimamenn með handhægar ljósmyndavélar, til að mynda á augnabliki hvern fundargest, sem sýnilega er undir áhrifum áfengis. Aðrir heimamenn verða að standa vörð um ljósmyndarann, meðan hann gerir skrílinn ódauðlegan á ljósmyndaplötunni. Litlar kvikmyndavélar eru enn betri, og þær eru nú í eigu fjölda manna um allt land. Þegar þessi Ijósmyndatækni er fullundirbúin, á að auglýsa í útvarpinu eða með öðr- um hætti, að ölvaðir fundarmenn verði ljósmyndaðir á samkomunni, þeim að kostnaðarlausu. Eftir að þetta lag hefur komizt á í einhverri sveit, munu heimsóknir drukkinna manna hverfa af skemmtisamkomum al- mennings. Myndirnar á að nota hóflega, en láta allan almenning vita, að þær séu til og vandlega geymdar hjá forráðamönnum sveitarinnar eða þorpsins. Samt mundi vera rétt að sýna opinberlega og oftar en einu sinni fnyndir af drukknum mönnum, sem reyndu að hleypa upp samkomum, eftir að byrjað er að beita þessari sjálfsvörn. Kostur þessarar aðferðar er, að hún er mild, ódýr og kemur hvergi við þá réttarvernd sem þjóðfélagið vill veita ölóðum mönnum. Ef templ- urum er áhugamál að vinna að hagnýtri baráttu við drykkjumennskuna, ættu þeir að nota þetta úrræði. Sama er að segja um áhugasamar konur. Kynsystur þeirra hafa orðið fyrir búsifjum frá hálfu drukkinna manna. Ef þær sjá ekki ástæðu til að þurrka drykkju- slark burtu af samkomum almennings, þá bregðast þær manndómsskyldu sinni og réttmætri sjálfbjargarþrá. Kvikmyndasýningar í sveitum og þorpum. Vöntun kvikmynda í strjálbýli er talin ein aðalástæð- an til burtflutnings úr sveitum til stærri kaupstaða. Mun þetta rétt athugað. Kvikmyndir eru meginskemmt- un almennings í flestum menningarlöndum. Kvik- myndasýningar eru nokkuð öruggur gróðavegur í borg- um og þéttbýli, en ekki í sveitum og smáþorpum. Þar
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Ófeigur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ófeigur
https://timarit.is/publication/1352

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.