Heimsmynd - 01.04.1990, Blaðsíða 30

og ég held að í dag sé hjónaband þeirra betra en það var fyrir
sjö árum.“
móna sœlsœtisgerð
Stakkahrauni 1 • 220 Hafnarfirði • Sími 50300
DÆMISÖGUR ÚR DAGLEGA LÍFINU
Ung kona sem gift er manni í góðri stöðu og á með honum
barn tekur sig upp og fer að vinna hjá stóru flugfélagi í Evr-
ópu. Þar kynnist hún glæsilegum manni sem hún lendir í ástar-
sambandi við. Eftir ársdvöl snýr hún aftur heim til eiginmanns
og barns, en heldur áfram sambandi við glæsimennið. Hún er
ástfangin og þar kemur að hún tekur sig upp og flyst með
einkasoninn til elskhugans. Eiginmaðurinn situr eftir með sárt
ennið og í örvæntingu grípur hann til þess að stofna nýja fjöl-
skyldu í stað þeirrar sem hann missti. Hann giftist nýrri konu
og á með henni tvö börn á þremur árum. En hann hefur innst
inni aldrei sætt sig við missi fyrri konunnar og þegar hún rekur
sig á það að lífið með nýja manninum er ekki sá dans á rósum
sem hana dreymdi um og byrjar að hringja í þann fyrrverandi í
tíma og ótíma er hann reiðubúinn að láta sem ekkert hafi
gerst, skilja við nýju konuna og byrja aftur þar sem frá var
horfið. En það er hægara sagt en gert að reka tvær fjölskyldur
og börnin sem hann átti með seinni konunni eru óþægilegur
þyrnir í augum þeirrar fyrri. Hjónabandið liðast aftur í sund-
ur. Þrjár fjölskyldur í rúst og tvær einstæðar mæður hafa bæst
á skrá Tryggingastofnunar.
“Konur virðast halda að það að
karlmenn hafi kúgað konur í gegnum
aldirnar gefi þeim fullkominn rétt til að
traðka á tilfinningum karlmanna sem
elska þær.“
Hann er fertugur athafnamaður sem býr á litlum stað úti á
landi. Hann á einbýlishús, tvo bíla, góða konu og tvær dætur á
unglingsaldri. Lífið er eins þægilegt og það framast getur orð-
ið. Nóg af peningum og hjónabandið orðið tiltölulega
árekstralaust. En það vantar spennu. Þau hjónin hafa aldrei
átt neitt sérlega mikið sameiginlegt og með árunum hefur bil-
ið á milli þeirra enn breikkað. Kynlífið er orðið tilbreytingar-
snauður vani, sem þau sinna meira af skyldurækni en löngun.
Og hann hugsar til þess með hryllingi að svona geti þetta hald-
ið áfram næstu þrjátíu árin.
I helgarferð til Reykjavíkur bregður hann sér á skemmti-
stað, hittir konu sem vekur áhuga hans og fer með henni
heim. Daginn eftir hefur hann óskaplegt samviskubit. kaupir
dýrar gjafir handa konunni og dætrunum og lofar sjálfum sér
því að þetta komi ekki fyrir aftur. En stuttu seinna þarf hann
aftur að eyða helgi í borginni og sama sagan endurtekur sig. I
þetta skipti er samviskubitið aðeins minna og hann telur sér
trú um að þetta hafi nú ekki verið neitt alvarlegt. Og áður en
hann veit af er hann farin að sækjast eftir að komast í nefndir
og ráð á vegum fyrirtækisins til að eiga sem oftast erindi suð-
ur. I hverri ferð eyðir hann nótt með nýrri og nýrri konu og er
farinn að líta á sig sem meiriháttar kvennamann, tilfinning
sem hann aldrei hefur upplifað fyrr. Konan veit ekkert og allt
er við það sama á heimaslóðum. Hann er örlátari á fé við
hana en áður og telur sér trú um að með því greiði hann fyrir
syndir sínar. Það vofir þó alltaf yfir að hún komist að fram-
hjáhaldi hans, en það gerir það bara meira spennandi. Lífið
gengur út á ferðirnar í bæinn og veiðarnar á skemmtistöðun-
um og honum finnst hann aldrei hafa lifað eins fullnægjandi
lífi.
f>au eru bæði menntafólk milli fertugs og fimmtugs í góðum
stöðum og með allt sitt á þurru. Samband þeirra hefur staðið í
þrjú ár og bæði eru sammála um að þetta sé það sem þau hafi
beðið eftir. Það er aðeins einn hængur á. Hann er giftur. Kon-
an hans er ómenntuð og „leiðinleg", en þau eiga saman ein-
býlishús og þrjú börn og auk þess vann hún fyrir honum með-
30 HEIMSMYND