Heimsmynd - 01.04.1990, Blaðsíða 94

tryggni á eftir. Annars er erfitt að alhæfa
neitt um slíka hluti. Það eru engin tvö
mál eins og persónurnar sem við þau
koma eru ólíkar, með ólíkan bakgrunn
og lífsreynslu. Það fer líka eftir því
hversu sterk tengslin eru í hjónabandinu
hvort grundvöllur er fyrir því að halda
áfram.“
Alvarlegustu málin eru að dómi Guð-
finnu þegar fólk stendur í langvarandi
sambandi við aðila utan hjónabandsins,
en hún segir slík mál gífurlega algeng:
„Það er algengara að giftir karlar haldi
við ógiftar konur en að giftar konur eigi
ógifta karlmenn að elskhugum. Slík sam-
bönd standa þó yfirleitt ekki lengur en
eitt til tvö ár. Eftir þann tíma fer sá ógifti
oft að hafa það á tilfinningunni að verið
sé að misnota sig og setur þá kannski
fram þá kröfu að hinn aðilinn skilji. Ef
hann gerir það ekki er sambandinu yfir-
leitt lokið, því sjálfsvirðing fólks leyfir
ekki að það láti nota sig. Það er mjög al-
gengt að öll reiði eiginkvennanna beinist
að viðhaldinu, en hún er vitanlega sak-
laus í þessu máli, það er ekki hún sem er
að svíkja neinn. En það er oft vörn kon-
unnar að snúa reiðinni að hinni konunni,
með því móti getur hún varið það að
vilja halda eiginmanninum."
Grái fiðringurinn svokallaði heyrist oft
nefndur sem orsök framhjáhalda, en
Guðfinna vill ekki samþykkja þá skýr-
ingu: „Fólk af báðum kynjum fer í sálar-
kreppu um þrítugt eða fertugt, endur-
skoðar líf sitt og reynir að gera sér grein
fyrir því hvort það vill hafa það áfram
eins og það hefur verið. Framhjáhald er
ekkert algengara á þessum aldri en öðr-
um aðallega er fólk að gera sér grein fyr-
ir því að lífið er ekki endalaust og margir
taka ákvörðun um að breyta um lífsstfl.
Skilnaður eða ný atvinna eru alveg eins
líklegar lausnir, ef fólk er ekki ánægt
með það líf sem það lifir, eins og fram-
hjáhald.“
Rótleysið og upplausnin í þjóðfélaginu
fer síst minnkandi og Guðfinna segir
enga ástæðu til að ætla að þróunin í
framhjáhaldsmálum gangi til baka:
„Fólk sem nú er að alast upp upplifir
þetta rótleysi á öllum sviðum. Það er til
dæmis verðugt áhyggjuefni hvaða kyní-
mynd þeir drengir sem alast upp án föð-
urímyndar fá. En fyrst og fremst er þetta
spurning um siðferði. Öll samskipti fólks
fara eftir því hversu heilsteypt manneskj-
an er og hvaða gildi hún metur mest,
hversu mikla virðingu hún ber fyrir
sjálfri sér og öðrum.“
H, Ben-veldið...
framhald af bls. 69
hann við forstjórastöðunni hjá H. Ben.
og hefur gegnt henni síðan. Undir stjórn
Björns byggði fyrirtækið mikið stórhýsi
við Suðurlandsbraut 4 og hafa þar verið
aðalstöðvar þess síðan. Til marks um hin
nánu tengsl H. Ben. við Skeljung hf. og
Sjóvátryggingafélagið má nefna að bæði
þessi fyrirtæki hafa til skamms tíma haft
aðalskrifstofur sínar í þessu sama húsi.
Þess má geta að Halldór H. Jónsson
arkitekt, sem kallaður hefur verið stjórn-
arformaður íslands, teiknaði H.Ben-hús-
ið en leiðir hans og sona Hallgríms
Benediktssonar hafa víða legið saman.
Björn hefur ásamt því að vera forstjóri
H. Benediktssonar hf. setið í stjórnum
dótturfyrirtækjanna, Nóa, Síríusar og
Hreins, svo og Olíufélagsins Skeljungs
frá 1960, og er stjórnarformaður Ræsis
hf. Hann var ásamt Geir, bróður sínum,
einn af stofnendum Steypustöðvarinnar
hf. ög sat þar í stjórn ásamt Sveini Val-
fells (sjá HEIMSMYND, júlí 1989), Sig-
urði Helgasyni hjá Flugleiðum, Óttari
Ellingsen og fleirum. Einnig var Björn í
stjórn Byggingariðjunnar hf., sem fyrr-
v/Gullinbru
STOBHOFÐA 17
S 674844 \