Heimsmynd - 01.04.1992, Blaðsíða 56

Heimsmynd - 01.04.1992, Blaðsíða 56
* NÝJUNGAR KOMA OG FARA. VERIÐ ÚR SÉR GENGIÐ Á MO é ENDA FJÖLBREYTILEIKINN Þ Íólk sem með persónutöfrum, gerðum, viðhorfum og lífsstíl ryður nýjum straumum og stefnum braut mætti kalla tákngervingar tíðarandans. Þetta á bæði við um þá sem vekja athygli og aðdáun vegna þess að þeir eru fljótir að meðtaka nýjungar og það fólk sem skarar fram úr á einhverju sviði og verður af þeim sökum fyr- irmyndir annarra. Oft eru þetta ekki þeir sömu og öðlast eilíft líf á spjöldum sögunnar en áhrif þeirra á samtímann geta engu að síður verið mikil. Tákngervingar tíðarandans er fólkið sem setur svip á samtímann, gefur hversdagslífinu nýja vídd vegna þess að það fer leiðir sem öðrum hefði ekki dottið í hug eða þorað að feta en reynast síðan sjálfsagðar og vinna sér sess sem slíkar þegar frá líður. Það kann að vera áberandi um tíma en hverfur oft af sjónarsviðinu og fellur í gleymsku. Þau áhrif sem það hefur haft lifa hins vegar áfram og samlagast þjóðar- sálinni. Það væri væntanlega öðruvísi umhorfs á Islandi ef Ing- ólfur Guðbrandsson hefið ekki riðið á vaðið og tekið að bjóða fölleitum og veðurbörðum íslendingum upp á pakkaferðir til sólarlanda. Án efa ættu margir meiri verðmæti bundin í stein- steypu eða inni á bankareikningum ef þessar ferðir hefðu ekki komið til en á móti kemur að þetta sama fólk ætti ekki eins fjölskrúðugt safn minninga og fjölskylduljósmynda. Pakka- ferðirnar sem í fyrstu voru taldar sérkennileg nýjung eru nú að verða sjálfsögð mannréttindi sem höfð eru til hliðsjónar í kjarasamningum. Þótt þessum tákngervingum tíðarandans verði sjaldnast skipað á bekk með helstu leiðtogum þjóðarinn- ar búa þeir engu að síður yfir persónutöfrum, kjarki og dug sem tekið er eftir, sumir dást að en aðrir hallmæla vegna þess að það brýtur í bága við hugmyndir þeirra um hvernig hlutirn- ir eiga að vera. Athyglin sem þessir einstaklingar fá vekur allt- af einhverja til umhugsunar, sumir hrífast með og taka jafnvel að líkja eftir þeim. Clausenbræður vöktu til að mynda mikið umtal og jafnvel hneykslan þegar þeir tóku upp á því að mála nýtískuleg hús sín á Arnarnesinu tómatsósurauð. Engu að síð- ur tóku rauð hús að skjóta upp kollinum víðs vegar um bæinn og settu lit á nýbyggð einbýlishúsahverfin. í dag gera nágrann- ar ekki veður út af því þótt einhver í götunni máli hús sitt rautt, hvað þá bleikt, grænt eða blátt, það þykir orðið heyra undir borgaralegt frelsi, að tjá þannig sköpunargleði sína. Með tímanum venjast nýjungarnar og fyrr en varir er það sem áður þótti sérkennilegt og óvenjulegt orðið sjálfsagðir þættir í fjöl- breytileika mannlífsins. í því felst viðurkenning og sigur þegar samtíðarmenn taka að líta til ákveðins einstaklings vegna sér- stöðu hans og hæfileika en reyna ekki að knýja fram breyting- ar á hegðun eða gerðum hans þótt þær kunni að einhverju leyti að stangast á við hefðbundin gildi. Björk Guðmundsdóttir er dæmi um hvernig hæfileikar, útlit og persónuleiki vinna saman því henni hefur tekist að hrífa ótrúlega breiðan hóp fólks. Þótt barnsleg og oft á tíðum hálf ómótuð framkoma stingi í stúf og hárgreiðsla hennar og > klæðaburður virðist ekki lúta neinum lögmálum nema þá helst hennar eigin, hefur Björk eignast rúm í hjarta þjóðarinnar. Hún er vinsæl og það sem hún segir og gerir er jafnan tekið gott og gilt. Björk hefur haft mikil áhrif á klæðaburð og fram- komu fólks sem nú eru um og yfir tvítugt, henni tókst jafnvel að koma óléttu í tísku þegar hún tróð uppi með magann beran komin langt á sjöunda mánuð. Svo rammt kvað að þessari bylgju að sjá mátti gínur í búðargluggum tískuverslana sem farnar voru að þykkna undir belti. Annar en ólíkur tónlistar- maður, Sigrún Edvaldsdóttir, gengur svo sannarlega gegn þeirri ímynd sem flestir gera sér af flytjanda sígildrar tónlistar. í stað þess að vera orðfá, hæg og yfirveguð veður á Sigrúnu 56 HEIMSMYND eftir Laufeyju ELÍSABETU LÖVE
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Heimsmynd

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimsmynd
https://timarit.is/publication/1408

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.