Litli Bergþór - des. 2017, Blaðsíða 34

34 Litli-Bergþór
Það er hverjum manni hollt að kynnast fjölbreyttum
listum. Hlusta á ýmiss konar tónlist frá ólíkum
heimshornum og tímum. Fara í leikhús, og á dansa
og balletta. Svo er það öll myndlistin sem til er! Já
alla vega list! Hún auðgar andann, lífgar tilveruna
og vekur mann til umhugsunar um svo margt.
Það er ekki það sama að sjá mynd af Fjallamjólk
Kjarvals af tölvuskjá og að bera dýrðina augum.
Ekki er það heldur það sama að heyra eitthvert lag
spilað af upptöku eins og að mæta á tónleika og
vita að verið er að framkvæma tónana á staðnum
jafnóðum. Það er mikilvægt
að fá tækifæri til að upplifa
list beint, án milliliða!
Þess vegna flykkist fólk
á tónleika, þess vegna
fer fólk á listsýningar,
þess vegna mætir fólk í
leikhús. Hér í sveit fáum
við ágætan skammt af
lifandi tónlist, enda eru
hér nokkrir staðir sem
henta vel til tónleikahalds.
Leiksýningar eru settar upp
annað hvert ár af Leikdeild
Ungmennafélags Biskupstungna í Aratungu og er
það vel. Ég myndi samt vilja sjá enn fleiri leikrit
í Aratungu, en það er mikil vinna að setja upp
leiksýningu - jafnvel þó hún sé mannfá og einföld.
Þá kem ég að því sem er í raun umhugsunarefni
þessa pistils og það er, að hér í sveit finnst mér allt
of lítið framboð af myndlist. Þá spyr maður sig;
hvers vegna eru svona fáar sýningar opnaðar hér í
sveit árlega? Ég tel skýringuna vera einfalda. Það
vantar listsýningarrými sem hannað er sérstaklega
til þess. Sal með góðri lýsingu sem stilla má eftir
þörfum, sal þar sem hægt er að brjóta upp rýmið
með lausum veggjum og þess háttar. Þó það geti
alveg hentað í sumum tilfellum að sýna á stöðum
eins og Mika, gengur það ekki alltaf.
Hvernig förum við þá að því að auka vægi
myndlistar og fjölga myndlistarsýningum í
Biskupstungum? Með því að fá listsýningasal!
Það þarf ekki að kosta of miklu til. Þegar búið
er að ausa peningum í íþróttamannvirkin, er ekki
við öðru að búast en að menningarvitarnir reyni
að jafna vægi íþrótta og lista. Að hafa hraustan
líkama er mikilvægt, en það skiptir jafn miklu máli
að auðga andann. Það gefur auga leið að ef sveitin
státaði af listsýningarsal, fengjum við íbúarnir að
sækja miklu fleiri listsýningar í heimabyggð. Til
að fá meiri menningu til
okkar, þurfum við að skapa
réttu aðstæðurnar. Ímyndum
okkur að reist yrði listhús í
Reykholti sem samanstæði
af einum eða tveimur
fallegum sýningarsölum
og nokkrum mismunandi
vinnustofum sem ýmist
væru leigðar listamönnum
eða handverksmönnum
til lengri eða skemmri
tíma. Þar gætu listamenn
unnið að list sinni, og
opnað vinnustofur fyrir almenningi og haldið
námskeið. Þangað kæmu listamenn víðs vegar
af landinu og úr hinum stóra heimi, ynnu að list
sinni og settu upp sýningar í sölunum. Skóla- og
leikskólabörnin okkar fengju að sýna einu sinni,
eða tvisvar, jafnvel oftar, á ári. Með slíku húsi
myndum við öll fá fleiri tækifæri á að sjá meiri list
og það sem mér finnst mikilvægast í þessu; börnin
fengju að alast upp við meiri list hér í sveit, sem
myndi auka víðsýni þeirra, listskilning og gefa
þeim umhugsunarefni.
Ég el þá von í brjósti mér, að í náinni framtíð
verði gerð bót á þessu og íbúar í Biskupstungunum
gömlu fái að njóta meiri lista.
Unnur Malín Sigurðardóttir:
Ég hef lyst á meiri list