Ársrit um starfsendurhæfingu - 2014, Blaðsíða 61

Ársrit um starfsendurhæfingu - 2014, Blaðsíða 61
61www.virk.is AÐSEND GREIN Hospital Anxiety and Depression Scale (HADS)“, „The Depression, Anxiety and Distress Scale (DASS)“, „The Four- Dimension Symptom Questionnaire (4DSQ)“ og „The Symptom Checklist-90“. Í öðrum rannsóknum hafa algengar geðraskanir verið greindar af þjálfuðum heilbrigðisstarfsmönnum. Hingað til hafa rannsóknir sjaldan stuðst við sérstök greiningarviðtöl við þátttakendur (t.d. „The Composite International Diagnostic Interview“), þó svo það sé góð aðferð til að ná fram nákvæmri sjúkdómsgreiningu og til að ná yfir allt svið geðraskana innan ICD-10 og DSM-IV (Aalto, Elovainio, Kivimäki, Uutela og Pirkola 2012). Þessi fjölbreytni í skilgreiningum og vali á aðferðum til að staðfesta greiningu á algengum geðröskunum er vandamál, því hún torveldar beinan samanburð rannsókna. Framtíðarrannsóknir nytu góðs af því að áhrif íhlutunar væru greind fyrir hverja tegund algengra geðraskana. Slíkar greiningar krefjast stærri úrtaka til að hægt sé að greina undirflokka algengra geðraskana. Engu að síður er nauðsynlegt að hafa sameiginlegan skilning á því hvaða aðferðir á að nota til greiningar á algengum geðröskunum og hvaða greiningar- eða mælitæki eru réttmæt og áreiðanleg. Samanburður á rannsóknum á ETV og innleiðing ETV íhlutana í ólíkum löndum Rannsókn Anema og félaga (2009) sýndi að félagspólitískt umhverfi er ólíkt milli landa meðal annars þegar kemur að fjarvistarstefnum vegna veikinda. Þetta hefur mjög mikil áhrif á möguleika á að bera rannsóknir á ETV saman milli landa (Anema, Schellart, Cassidy, Loisel, Veerman og van der Beek 2009). Í Hollandi greiðir vinnuveitandinn veikindalaun í tvö ár án tillits til orsaka veikinda og honum er skylt að hafa samráð við sérfræðing í atvinnusjúkdómum í öllu ferli veikindafjarverunnar. Ábyrgð vinnuveitenda í ETV-ferlinu og mikilvægt hlutverk sérfræðinga í atvinnusjúkdómum í þessu ferli skapaði aðstæður þar sem hagsmunaaðilar voru tilbúnir til að fjárfesta í íhlutunum á borð við SHARP-í vinnunni. Í löndum þar sem (a) veikinda- fjarvera er einungis bætt þegar hún er af völdum vinnuslyss, (b) bætur eru greiddar af ríkinu (c) sérfræðingar í atvinnusjúkdómum hafa ekki það hlutverk að leiðbeina starfsmönnum í ETV- ferlinu, er íhlutunin SHARP-í vinnunni í núverandi útfærslu ekki möguleg. Þetta þýðir að skilvirkni íhlutunarinnar SHARP-í vinnunni í hollensku samhengi tryggir ekki skilvirkni sömu íhlutunar í öðru samhengi. Hugsanlega er hægt að auðvelda yfirfærslu íhlutana í annað samhengi með notkun fræðilegra líkana innan vísinda (e. implementation science). Eitt slíkt líkan er „The Consolidated Framework for Implementation Research (CIFR)“, sem býður upp á alhliða fræðilegan ramma til að greina hvort hægt er að innleiða tiltekna íhlutun í öðru samhengi og hvaða aðgerðir/ aðlaganir eru nauðsynlegar til að tryggja árangursríka innleiðingu (Damschroder, Aron, Keith, Kirsh, Alexander og Lowery 2009). Áherslur á viðeigandi útkomumælingar (outcome measures) fyrir alla hagsmunaaðila Í mörgum íhlutunarrannsóknum tengdum ETV, þar á meðal okkar rannsókn, verður sjónarhornið kostnaðartengt (e. cost driven) þegar megináherslan er lögð á að fækka veikindadögum. Með þessu virðast rannsakendur gera ráð fyrir að lækkun kostnaðar vegna fjarveru sé helsti hvati þess að talað sé um farsæla ETV og þar með um árangursríka íhlutun. Hins vegar sýndu Hees og félagar (2012) fram á að ólíkir hagsmunaaðilar telja mismunandi útkomur mikilvægar fyrir farsæla ETV (Hees, Nieuwenhuijsen, Koeter, Bultmann og Schene 2012). Hees og félagar gerðu Delphi-rannsókn á því hvað mismunandi hagsmunaaðilar í Hollandi skilgreindu sem farsæla ETV; sérfræðingar í atvinnusjúkdómum (sem leiðbeina starfsmönnum með algengrar geðraskanir í veikindafjarveru), yfirmenn (sem eru fulltrúar vinnuveitenda sem greiða veikindalaunin) og starfsmenn með algengar geðraskanir. Sérfræðingar í atvinnusjúkdómum og yfirmenn töldu viðvarandi bata (þ.e. engin afturför með endurteknum veikindafjarvistum) og virkni í vinnunni, vera mikilvægustu útkomurnar fyrir farsæla ETV, meðan starfsmenn töldu það vera starfsánægju og andlegt ástand (þ.e. getu til að bera kennsl á streitueinkenni og hafa innsýn og hæfni til að takast á við sálræna berskjöldun). Í framtíðarrannsóknum þarf að taka til greina ólíkar skoðanir hagsmunaaðila á því hvað telst vera farsæl ETV, til að fá heildar- sýn yfir mikilvægar niðurstöður íhlutana. Til dæmis hefur vinnuvirkni starfsmanna með algengar geðraskanir sjaldan verið rannsökuð og réttmæt mælitæki til að mæla vinnuvirkni þessara einstaklinga skortir (Abma, van der Klink, Terwee, Amick og Bultmann 2012). Í rannsókninni SHARP-í vinnunni var vinnuvirkni metin með „The Work-Role Functioning Questionnaire (WRFQ)“ (Abma, van der Klink og Bultmann 2013; Abma, Amick, Brouwer, van der Klink og Bultmann 2012) eða spurningalista um vinnuvirkni sem var auka útkomumæling. Þrátt fyrir að enginn munur hafi mælst á WRFQ-niðurstöðum milli rannsóknarhópanna tveggja, þá sýndu niðurstöður að vinnuvirkni starfsmanna eftir ETV batnaði meðan á 12 mánaða eftirfylgni stóð. Sumir þættir tengdir vinnuvirkni sem hagsmunaaðilar í rannsókn Hees og félaga (2012) töldu mikilvæga eru ekki metnir í mælitækjum fyrir vinnuvirkni sem til eru í dag, til dæmis hvort starfsmaðurinn uppfyllir þær vinnukröfur sem samið var um við vinnuveitandann (Hees, Nieuwenhuijsen o.fl. 2012). Rannsóknir í framtíðinni ættu að bæta við upplýsingum um vinnuvirkni sem hagsmunaaðilar telja mikilvægar og staðfesta þarf réttmæti þessara mælitækja fyrir starfsmenn með algengar geðraskanir. Niðurstöður rannsókna Hees og félaga og okkar eigin rannsókn styðja ekki við notkun á „einkennum geðrænna sjúkdóma“ sem útkomumælingu í fram- tíðarrannsóknum á áhrifum íhlutuna til að draga úr endurteknum fjarvistum vegna veikinda hjá starfsmönnum með algengar geðraskanir. Í rannsókninni SHARP-í vinnunni voru einkenni geð- rænna vandamála mæld sem auka- útkomumæling. Rannsóknin sýndi engan mun á íhlutunar- og samanburðarhópum þegar kom að bættri geðheilsu. Þessi niðurstaða hefur ítrekað komið fram í íhlutunarrannsóknum sem miða að því að auðvelda ETV fyrir starfsmenn með
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Ársrit um starfsendurhæfingu

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ársrit um starfsendurhæfingu
https://timarit.is/publication/1412

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.