Gríma - 24.10.1932, Qupperneq 51

FOSSÁRVELLIR
49
9.
Fossárvellir.
(Eftir handriti Árna Davíðssonar á Gunnarsstöðum. Sögn
Guðmundar Jónssonar frá Skoruvík).
örskammt suður og upp af Þórshöfn á Langanesi
eru fornar bæjarrústir, sem kallaðar eru Fossárvell-
ir. Sagt er, að þar hafi verið búið frá landnámstíð
og langt fram eftir öldum. Litlu sunnar kemur ofan
af Brekkuheiði árspræna, sem heitir Fossá, og er
talsvert hár foss í henni, þar sem hún kemur ofan
;af heiðarbrúninni. Undir fossi þessum bjó tröll fyrr
á öldum, og gerði það oft nágrönnum sínum, bænd-
unum á Fossárvöllum og Ytri-Brekkum, ýmiskonar
skaða. Eitt sinn hvarf dóttir bóndans á Fossárvöllum
og fannst hvergi, en að löngum tima liðnum kom hún
aftur sjálfkrafa. Var hún þá svo utah við sig og
ringluð, að hún þekkti ekki það, sem henni var áður
gagnkunnugt; þegar hún var spurð, hvar hún hefði
verið, svaraði hún ekki öðru en þessu: »Tröll, tröll!«
Gleymt hafði hún sömuleiðis allri guðstrú og þegar
hún var spurð, á hvem hún tryði, svaraði hún:
»Tröll — tröll — tröllið í fjallinu«. Föður hennar,
bóndanum, varð svo mikið um atburð þenna, að hann
yfirgaf og reif niður bæinn á Fossárvöllum, en reisti
aftur bæ, þar sem nú heitir Syðra-Lón. Á þeim dög-
um var kaþólsk trú ríkjandi á landi hér og hét bónd-
inn því á Guðmund góða Arason til verndar sér gegn
tröllinu og til heilla hinum nýja bústað sínum, sem
hann kallaði Guðmundar-Lón; hélzt það nafn lengi.
Eftir þetta varð engum mein að tröllinu.
Grlma VII.
4