Gríma - 01.09.1943, Blaðsíða 26

24
SAGNIR UM SÉRA MAGNÚS Á TJÖRN
[Gríma
atgervismann sem aumingjann
engu þyrmandi dauði.
Gísli kvað:
Eg hjó i stein, en hvergi mein
hreppti bjargið jarðfasta;
heyrðist ei kvein né kvíðagrein
koma við blakið hasta.
Prestur svaraði:
Margan eg finn manninn sleginn,
mjög þó að til ei kenni;
vinnur ei hót á verkum hót,
versnar af tyftuninni.
Gísli kvað:
Hjá vatni eg gekk og vildi smekk
við uppkveikingu mæta;
niður eg laut að birtingshraut,
bergingu þáði sæta.
Prestur bætti við:
Eins hjarta trist endurnærist,
oft í mannraunum kunni.
Auðmjúkur krýp og af eg sýp
ísraels fögrum brunni.
Á messuleið frá Urðum kom prestur eitt sinn að
Hreiðarsstöðum, þar sem Hreiðar heimski bjó fyrr.
Þá orti prestur þetta:
Engin lýða vorra veit, —
vík eg þar að orðum, —
af Hreiðars beina hvílureit,
sem hér var bóndi forðum.
Þá upp er sett hið efsta þing
gftir heimsins daga,