Gríma - 01.09.1943, Blaðsíða 81

Gríma]
SAGNIR GÍSLA ÓLAFSSONAR
79
Iðnó um kvöldið“. — Eg benti Ástu á þá staðreynd, að
kápan mín var alveg þurr um morguninn og að það
hefði hún ekki getað verið, ef eg hefði gengið heim
á sama tíma og þær, því að mín leið hefði verið lengri
en þeirra, og þær hefði, að hennar sögn, orðið hold-
votar. Svo bætti eg við: „Hvernig stóð annars á því, að
Soffíu varð svona mikið urn, þegar eg var að lýsa bíl-
stjóranum fyrir ykkur og þegar eg nefndi ermahnapp-
ana?“ — „Æ, minnztu helzt aldrei á þetta framar við
aumingja Soffíu“, sagði Ásta, „það fær svo mjög á
hana. Það ýfir upp gamalt, illa gróið sár. Áður en hún
giftist, var hún trúlofuð pilti, sem var kallaður Steini,
og hún liafði gefið honum hnappa eins og þú lýstir,
skömmu áður en hann dó“. — „Hvernig dó hann?“
spurði eg. — „Hann drukknaði hérna í höfninni",
sagði Ásta; „hann var bílstjóri og hann ók fram af
hafnarbakkanum. Hnapparnir, sem Soffía hafði gefið
honum, voru í skyrtuermunum hans, þegar lík hans
náðist upp með bílnum". —
Nöfnum er breytt í sögu þessari.