Gríma - 01.09.1943, Blaðsíða 49

Gríraa] SNJÓFLÓÐIN í HVANNEYRARHREPPI 47
fjallshlíðinni. Varð þar enginn skaði á fólki, fé eða
húsum, en engið, sérstaklega sunnan við Staðarhól,
stórspilltist af grjótinu, sem á það barst.
I’egar við höfðum gengið úr skugga um, að einskis
lífs var að leita þarna ytra, hröðuðum við okkur suð-
ur að Neðri-Skúta aftur. Var gengið að því að grafa
upp fjósið. Það hafði brotnað inn, eins og raunar
flestöll bæjarhúsin; þar höfðu verið inni þrír naut-
gripir og allir kafnað strax. Svo var hríðin mikil, að
þótt við mokuðum af kappi, þá var það oft í byljun-
um, að ekki hafðist við að moka og fylltist aftur jafn-
ótt það, sem mokað hafði verið. Var þó skipzt á og
alltaf grafið af hinu mesta kappi. Það tókst þó um
síðir að rjúfa þekjuna og draga hina dauðu gripi upp
úr tóttinni. — Einhverju var einnig bjargað af dóti úr
baðstofurústinni, en allt var það stórskemmt og illa
til haft. Framhús með þilvegg fram á hlaðið liafði sóp-
azt burtu með öllu, sem í því var. — Það hafði hlíft
baðstofunni frá að fara sömu leið, að fjalls megin við
hana stóð töðuheyið. Var það frosið og lágt í austur-
endann; liafði flóðið farið yfir það, og heyið tekið úr
því mesta kraftinn, enda var flóðið ekki þykkt þarna
í jaðrinum. Virtist það hafa skollið á mæni baðstof-
unnar, brotið sperrurnar, sem voru grannviðaðar, og
tekið franrhúsið, sem var nokkru hærra og ekki hafði
neinn viðspyrnukraft að framan, og flutt það langt
niður á mýri. — Mænir baðstofunnar hafði lagzt að
endilöngu inn á gólfið, en sperruendarnir lágu uppi
á vegglægjunum til hliðanna, og stafninn liafði fallið
suður. Rúmin stóðu undir hliðum baðstofunnar, og
hafði það orðið fólkinu til lífs, að sperrurnar lágu á
ská yfir rúmin og vörðu þekjunni þannig að falla
niður á fólkið. Þó hafði sperrukjálki, sem lá yfir rúm