Gríma - 01.09.1943, Blaðsíða 48

46 SNJÓFLÓÐIN í HVANNEYRARHREPPI [Gríraa
burtu. Eyðileggingin hafði verið svo stórtæk, að hand-
leggsgildir járnbjálkar verksmiðjunnar voru þver-
klipptir í sundur, eins og þeir hefðu verið hrífuskafts-
brot. Múrveggjum og öflugum sementssteypusúlum
í undirstöðum véla hafði hinn ógnarlegi kraftur
hrundið um koll eins og spilaborg eða þá sópað burtu
með öllu, og hin geysiþungu vélabákn, sem þar höfðu
staðið, höfðu sópazt burt og voru horfin, eins og hefil-
spænir undan vindgusti, — allt sópað ýmist fram af
bakkanum og niður í hina stóru síldarþró fram undan,
ellegar þá fram í sjó. Við sáum, að þarna var ekkert
hægt að gera. Bæði húsin, sem fólk bjó í, voru sem
þurrkuð burtu, svo að þar sást ekkert eftir annað en
að gólfið stóð eftir sem næst óbrotið, þar sem verka-
fólkshúsið hafði staðið og Friðbjarnarfjölskyldan
bjó í.
í þessari ferð fengum við yfirlit yfir það, hve vítt
svæði snjóflóðið hafði tekið yfir. Jaðar þess að norðan
var sem svaraði 15—20 föðmum sunnan við Rjóma-
lækinn, og syðri jaðar þess var 5 föðmum sunnan við
suðurgafl baðstofunnar í Neðri-Skútu. Breidd þess-
arar spildu hefi eg ekki mælt, en það er auðvelt verk
hverjum, sem vill. — Á öllu þessu svæði var flóðið
samfellt og hafði sópað öllum snjó niður í jarðveg með
sér, tekið með sér möl og harðfreðin þúfnabörð, steina
og sums staðar stærðarbjörg, mönnum óhreyfanleg.
Þá hafði runnið kvísl úr snjóflóðinu niður lægðina
sunnan við Staðarhólstúnið, og síðar sást, að mörg
minni snjóflóð höfðu fallið norður á Staðarhólsströnd-
inni, hið syðsta rétt norðan við Staðarhólsbæinn.
Hafði bærinn verið sem umkringdur af snjóflóðunum,
en honum hafði hlíft hóllinn ofan við bæinn (Staðar-
hóllinn) og rani sá, sem frá honum liggur upp eftir