Íþróttablaðið - 01.09.1978, Page 9

HITACHI
Litsjónvarpstæki
Er eitt mest selda sjónvarpstækið á íslandi sökum gæða og
verðs.
20 tommu tækin CTP-215 kosta nú kr. 425.000.
Staðgreiðsluafsláttur lækkar tækið í kr. 410.000.
Einnig má borga 200.000 við afhendingu, og síðan 35.000 á
mánuði.
Tækið sem
allirgeta eignast
Vilberg & Þorsteinn
Laugavegi 80. Símar10259 —12622
miklu mannvali að ráða og Valsliðið.
Undir lokin komu þó fram á sjónar-
sviðið leikmenn sem sýndu að þeir eiga
mikla framtíð fyrir sér og eru líklegir til
þess að fylla skörð sem væntanlegur
útflutningur leikmanna frá Akranesi
kann að skapa. Eins og þau undanfarin
ár sem bezt hefur gengið hjá Akurnes-
ingum var Englendingurinn George
Kirby þjálfari liðsins. Efast enginn um
hæfileika hans, og virðist Kirby hafa
einstakt lag á því að „skapa“ knatt-
spyrnumenn. Hann er ótrúlega næmur
á hæfileika hvers og eins, getur kennt
viðkomandi að nýta þá hæfileika, og
tekst svo stórkostlega vel að stilla sam-
an strengi, sem í raun og veru eru af-
skaplega ólíkir.
Sá leikmaður Skagaliðsins sem tví-
mælalaust vakti mesta athygli á þessu
keppnistímabili var Karl Þórðarson.
Hæfileikar hans eru ótvíræðir og „takt-
ar“ hans minna á það sem maður hefur
séð hjá stórstjörnum knattspyrnu-
íþróttarinnar. Pétur Pétursson átti
einnig mjög gott keppnistímabil, og
setti nýtt markamet í E deildinni, met,
sem ekki er ólíklegt að standi fyrst um
sinn. Þá vó frammistaða Árna Sveins-
sofnar einnig mikið fyrir Akranesliðið,
en Árni er stöðugt að bæta við sig sem
knattspyrnumaður og hefur sennilega
fundið sína réttu stöðu sem bakvörður,
með aðstoð Kirbys. Má mikið vera ef
ekki líður að því að citthvert atvinnulið,
gefur þessum trausta leikmanni auga.
Ungu Ijónin bitu frá sér
„Keflvíkingar komu á óvart í fyrra,
en þá var þeim spáð falli af mörgum.
Nú tel ég þá vera stórt spurningamerki.
Annað hvort verða þeir í baráttunni,
eða þá alls ekki og sennilega er ótrúlega
stutt á milli hjá þeim.“ Þannig fórust
Inga Birni Albertssyni orð í grein í
íþróttablaðinu í vor, og reyndust þetta
orð að sönnu. Keflvíkingar voru lengi
vel í hinu mesta basli í 1. deildinni og
jafnvel í fallhættu um tíma. Undir lok
keppnistímabilsins bitu „ungu ljónin“
hins vegar rækilega frá sér, og hrepptu
að lokum þriðja sætið í mótinu. Árang-
ur sem liðið getur vel við unað, ekki sízt
vegna þess að það er að stofni til skipað
mjög ungum leikmönnum. Ef Kefla-
víkurliðið tvístrast ekki verður það
vafalaust í baráttunni um íslands-
meistaratitilinn, jafnvel á næsta ári.
Tveir ungir leikmenn liðsins, Einar Á.
Ólafsson og Sigurður Björgvinsson,
hafa raunar tekið sig upp og eru farnir
að leika með dönsku knattspyrnuliði.
Einhvern veginn er það þannig að
flestir sætta sig vel við það þegar ís-
lendingar gerast atvinnumenn hjá lið-
um t.d. í Hollandi og Belgíu, en erfiðara
er að kyngja því þegar þeir fara til liða’ á
Norðurlöndunum, og það jafnvel liða
sem leika þar í 2. og 3. deild. Við því er
þó ekkert að segja — slíkt kann að opna
leikmönnunum frekari atvinnumögu-
leika, eins og t.d. gerðist með Jóhannes
Eðvaldsson.
Þorsteinn Bjarnason, markvörður
var sá leikmaður Keflavíkurliðsins sem
skaraði öðrum fremur fram úr í liðinu,
og fleytti oft liðinu yfri erfiða hjalla í
sumar með frammistöðu sinni. Annars
var það þannig að þegar Keflavíkur-
liðið náði upp góðri baráttu, var það
illviðráðanlegt, jafnvel þótt knatt-
spyrnan sem það lék væri ekki alltaf
áferðarfalleg.
Víkingar og ÍBV
á sama báti
Víkingar og Vestmannaeyingar reru
á sama báti í sumar. Bæði liðin gerðu
9