Íþróttablaðið - 01.09.1978, Side 38

Stanley
Matthews
Fyrsti knattspymumaðurinn sem
hlaut sæmdarheitið „Knattspymu-
maður ársins í Evrópu" var Eng-
lendingurinn Stanley Matthews.
Titil þennan hlaut hann árið 1956, og þótti
þá vel að honum kominn. Nafn hans var
þekkt ekki aðeins á Bretlandseyjum, heldur
allsstaðar þar sem knattspyrna var iðkuð, og
enn þann dag í dag, munu flestir kannast
við nafn hans, a.m.k. Englendingar. Engum
enskum knattspyrnumanni hefur heldur
verið meiri sómi sýndur, þar sem hann hlaut
brezku heiðursorðuna árið 1957 og átta ár-
um síðar var hann aðlaður, og á því sæti í
lávarðadeild brezka þingsins. Þangað mun
sir Stanley hins vegar sárasjaldan koma.
Sagt var, að þegar sir Stanley var upp á
sitt bezta hafi hann ekki verið knattspyrnu-
maður, heldur töframaður, sem gat látið
knöttinn hverfa af tám andstæðinga sinna
og festast við sínar eigin. Hann fann jafnan
á sér hvert var bezt að senda knöttinn, og
fáir enskir knattspymumenn hafa haft eins
góða skallatækni og hann hafði.
En sir Stanley hafði líka einstæða per-
sónutöfra og ávann sér miklar vinsældir
hvar sem hann kom. Hann var ólatur að
spjalla við aðdáendur sína, ræða við blaða-
menn og gefa ungum knattspymumönnum
góð ráð.
Stanley Matthews fæddist í smábænum
Kenley í Mið-Englandi, og þegar í barn-
æsku fékk hann ódrepandi knattspyrnu-
áhuga. Hann lék stöðu miðvarðar í ungl-
ingaliðinu sem hann keppti með, en brá sér
oft í fremstu línu, og var þá ekki að sökum
að spyrja. í einum leiknum skoraði hann
hvorki fleiri né færri en átta mörk. Allt frá
upphafi forðaðist hann eins og heitan eld-
inn að lenda í návígi við mótherja sína, enda
var hann afskaplega grannur og lítill þegar
hann var barn og unglingur.
Faðir Stanleys var kunnur íþróttamaður
á Bretlandseyjum á sínum tíma. Hann hét
Jack Matthews og þótti framúrskarandi
hnefaleikari. Alls keppti hann 350 leiki í
sínum þyngdarflokki, fjaðurvigt, og er það
óvenju há tala keppnisleikja hjá hnefa-
leikamanni. Hann var ákaflega reglusamur
maður, reykti hvorki né drakk áfengi, og
gerði miklar kröfur til sona sinna. Mótaði
hann líf þeirra beggja mjög mikið.
— Ég man vel eftir því, að hann vakti
okkur alltaf klukkan sex á morgnana, hefur
sir Stanley sagt, — þá fórum við í morgun-
leikfimi. Fyrst opnaði pabbi alla glugga upp
á gátt og síðan byrjuðum við á léttum upp-
hitunaræfingum á stofugólfinu. Síðan
gerðum við snerpuæfingar og „prógramm-
inu“ lauk með erfiðum úthaldsæfingum.
Þeir feðgar voru miklir vinir og Stanley
tók alltaf mikið tillit til óska föðurs síns og
hlýddi ráðum hans. Þegar Stanley fór að
vinna sér inn peninga skilaði hann þeim
samvizkusamlega til föðurs síns sem setti