Íþróttablaðið - 01.12.1986, Síða 11

Jón Páll
I keppni í hnébeygju á íslandsmótinu í kraftlyftingum 1985 en þetta
var síðasta kraftlyftingamótið sem Jón Páll keppti í.
það hefur gerst, þá hef ég einbeitt mér
að því að þjálfa aðra hluta líkamans á
meðan ég er að jafna mig á meiðslum,
segir Jón Páll en þess má geta að hann
hefur heldur ekki látið meiðsli hindra
sig í að keppa. í keppninni um titilinn
„sterkasti maður heims“ á dögunum
keppti hann t.d. þrátt fyrir tognun og
svo mætti lengi telja.
HÆTTI í OL-LYFTINGUM
VEGNA MEIÐSLA
— Ég varð þó að hætta í OL-lyft-
ingunum á sínum tíma vegna meiðsla í
olnboga. Ég var að jafnhatta af „statíf-
um“ ein 115 kíló en missti jafnvægið
og rak olnbogann í statífm og meiddi
mig illa. Reyndar sá ég ekkert eftir tví-
þrautinni. Ég fann mig aldrei almenni-
lega í Iyftingunum og tók allan tímann
mikið af aukaæfingum. Ég var heldur
ekkert sérstaklega hrifinn af því hvern-
ig margir lyftingamennirnir litu út.
Þeir voru ekki vaxnir samkvæmt hug-
myndum mínum um útlit sterkra
manna, margir rassstórir en með litla
kassa og rýra handleggi. Guðmundur
Sigurðsson er þó sannarlega undan-
tekningin því hann hafði alltaf góðan
vöxt eins og kom best í ljós þegar hann
skellti sér í vaxtarræktina og hirti titil-
inn án þess að hafa mikið fyrir því, seg-
ir Jón Páll en hann segist strax hafa
fundið sig í kraftlyftingunum.
— Ég varð fljótt sterkur í bekk-
pressu en ég þurfti að hafa mikið fyrir
hnébeygjunni og réttstöðulyftunni. Ég
er ekki beinlínis byggður fyrir hné-
beygju enda með fremur langa fætur,
en það þýddi þó ekkert að gefast upp.
Ég æfði bara þar til árangur skilaði sér.
Annað kom ekki til greina.
Jón Páll tók fyrst þátt í íslandsmóti í
kraftlyftingum 1979 en þá lyfti hann
250 eða 260 kílóum í hnébeygjunni en
öllum á óvart féll hann úr keppni í
bekkpressunni.
— Ég fékk ekki gilda lyftu vegna
einhverra tæknigalla sem fáir sáu og
mér sárnaði þetta mjög. Ég var þarna
að keppa á mínu fyrsta íslandsmóti og
þrátt fyrir að lyfturnar væru dæmdar
ógildar, lét ég alltaf hækka og lyfti
þyngdunum. Ég átti best 145 kíló fyrir
þetta mót en á mótinu fór ég upp með
155 kíló í þriðju tilraun, en það var
dæmt ógilt. Það fauk í mig og ég fór
beint niður í upphitunarklefann og
lyfti 165 kílóum!
BRONS Á NORÐ URLANDAMÓTI
Það má hiklaust segja að þetta ár
hafi Jón Páll komist í sviðsljósið svo
um munaði. Margir muna enn eftir því
þegar þessi 19 ára glaðbeitti kraftlyft-
ingamaður tryggði sér bronsverðlaun-
in á Norðurlandamótinu sem haldið
var í Laugardalshöllinni eftir harða
keppi. Þarna kom kannski fyrst í ljós
hversu auðvelt Jón Páll átti með að
hrífa áhorfendur með sér. Hann lyfti
707.5 kílóum á mótinu og bætti fyrri
árangur sinn verulega. Norðurlanda-
meistari varð Svíinn Hedlund. Jón Páll
varð svo íslandsmeistari árið eftir en
Norðurlandatitilinn krækti hann i
1981 á móti í Drammen í Noregi. Evr-
ópumetin létu heldur ekki ár sér
standa og Jón Páll setti á annan tug
Evrópumeta í réttstöðulyftu og saman-
lögðu á næstu árum. Þessi met, 370
kíló í réttstöðulyftu og 970 kíló í sam-
anlögðu, stóðu þar til nýlega, en
hvarflaði aldrei að Jóni Páli að reyna
við tonnið ?
— Það var aldrei neitt takmark í
sjálfu sér og ég efast að ég fengi mikið
út úr því þó ég Iyfti yfir 1000 kílóum í
keppni. Ég einbeiti mér nú að krafta-
keppnunum og keppi ekki í kraftlyft-
ingum á meðan. Það má vel vera að ég
reyni við tonnið einhvern tímann en
það er ekkert á stefnuskránni sem
stendur, segir Jón Páll en þess má geta
að hann ætlaði að vera með á síðasta
íslandsmóti í kraftlyftingum á Akureyri
en meiðsli settu þá strik í reikninginn.
Jón Páll segist þá hafa ætlað sér að
bæta réttstöðulyftumetið verulega, en
það er sem fyrr segir 370 kíló.
— En hvernig kom það til að Jón
Páll fór að keppa í kraftakeppnum ?
— Ég fór fyrst á Víkingamótið 1982
og vann þá fjórar greinar af sjö á mót-
inu. Ég vann kraftlyftingagreinarnar
með yfirburðum, lyfti 950 kílóum og
fyrir síðustu greinina var ég með
rúmlega 100 kílóa forskot á næstu
menn. Á þessu móti voru ekki gefin
stig fyrir sigur í einstökum greinum,
heldur töldu kílóin sem lyft var. Síð-
asta greinin var hin svokallaða víkinga-
lyfta en hún er fólgin í því að lyfta palli
með lóðum sem hefur verið hlaðið á.
Heimamaðurinn Leif Viggen Wigholm
hefur sérhæft sig í þessari grein og
vann hana og þar með mótið. Aðrir
keppendur stóðu mun lakar að vígi í
þessari grein því enginn átti kost á að
æfa hana nema Wigholm. Ég var auð-
vitað ekkert sáttur við það að tapa fyr-
ir máttlausum manni enda hefði ég
unnið keppnina með yfirburðum ef
stigagjöf hefði verið viðhöfð. Ég náði
annars fram „hefndum" ári síðar er ég
„rúllaði" Wigholm upp í keppninni um
titilinn „Sterkasti maður Evrópu“, seg-
ir Jón Páll en hann hafnaði í þriðja sæti
í þeirri keppni. Var Jón Páll þokkalega
ánægður með þann árangur því hann
sleit liðbönd í ökkla fyrir mótið og gat
því ekki beitt sér sem skyldi. Reyndar
segir hann að þessi meiðsli séu fyrst að
verða góð núna.
11