Íþróttablaðið - 01.12.1986, Qupperneq 26

LANDSUЌ)
— Karl Gauti Hjaltason formaður
Karatesambands íslands.
Texti: Þorgrímur Þráinsson.
Myndir: Grímur Bjarnason.
Landsliðið í karate: Aftari röð f.v.: Atli Erlendsson þjálfari, Ólafur Wallevik,
Árni Einarsson, Ævar Þorsteinsson. Fremri röð f.v.: Halldór Svavarsson, Jónina
Olsen og Kristín Einarsdóttir.
í lok nóvember síðastliðins kepptu
fimm íslenskir landsliðsmenn á Norð-
urlandamótinu í Karate sem fram fór í
Helsinki í Finnlandi. Árangurinn var
nokkur góður á mótinu og tókst þrem-
ur íslenskum keppendum að komast á
verðlaunapall. Atli Erlendsson varð
þriðji í 65 kg flokki í kumite — Jónína
Olsen varð og þriðja í kata kvenna og
Árni Einarsson hlaut brons í kata.
Atli Erlendsson er landsliðsþjálfari í
karate en Karl Gauti Hjaltason er for-
maður Karatesambands íslands —
hann var jafnframt dómari á Norður-
landamótinu. Við ræddum stuttlega
við Karl og spurðum hann hvort al-
menn ánægja ríkti með árangur íslend-
inga á mótinu. „í heildina held ég að
flestir séu ánægðir með árangurinn en
mín skoðun er sú að við áttum meira
skilið. Atli var sérstaklega óheppinn að
sigra ekki í sínum flokki í kumite.
Hann keppti við Finnann Janne Timon-
en í undanúrslitum og hafði yfir 2:0
þegar stutt var eftir. Finnanum tókst
þá að hrekja Atla þrisvar sinnum út
fyrir línuna og tapaði Atli við það
þremur stigum. Ástæða þess að þetta
hendir er sú að hér heima eru kepp-
endur vanir því að hafa þjálfara sinn í
seilingarfjarlægð sem lætur í sér heyra
ef viðkomandi nálgast línuna. Þetta
mátti ekki í Finnlandi og því var
reynsluleysi um að kenna. Sama gerð-
ist hjá Jónínu í kumite — hún var með
örugga forystu en steig út fyrir línuna
og tapaði viðureigninni. Kristín Ein-
arsdóttir stóð sig virkilega vel en hún
tapaði naumlega fyrir heimsmeistaran-
um í kumite 2:3. Okkar karatefólk er
því á mikilli uppleið.
STÖNDUM OKKUR
ÞEGAR Á REYNIR
Við erum alltaf að bæta okkur ef við
miðum við Norðurlöndin og þótt við
fengjum fleiri verðlaunapeninga á síð-
asta Norðurlandamóti sem haldið var á
íslandi þá var ástæða þess að mun
færri kepptu í hverri grein. Að loknu
mótinu í Finnlandi gerðum við okkur
grein fyrir því að Norðurlandamótið
sem við héldum fyrir ári var mjög vel
skipulagt — betur en í Helsinki. Við
getum verið ánægð með framkvæmd
mála en samt byggðum við ekki á nein-
um grunni. Áhugi okkar fyrir íþróttinni
er mikill og því stöndum við okkur
þegar á reynir.
26