Íþróttablaðið - 01.04.1987, Síða 9

Texti: Þorgrímur Þráinsson.
Myndir: Grímur Bjarnason o.fl.
r

f— Slegist í för með'
Atla Hilmarssyni, einni
af stjörnum íslenska
landsliðsins í handbolta.
Atli segir á hispuslausan
hátt frá handboltaferli
sínum í Þýskalandi sem
á hejinleið og gengur tU
liðstvið sitt gamla félag;
var á.stundum allt anna/(
Hann fékk handbolta í jólagjöf og
skömmu síðar var barnagæsluvöllur-
inn fyrir utan blokkina orðinn vett-
vangur „landsleikja". Allir guttarnir
voru ímyndaðar stjörnur landsliðsins
og hvert sigurmarkið var skorað á
fætur öðru. Guttarnir léku handbolta
á gangstéttinni, fleygðu sér inn á
grasbala og köstuðu boltanum í girð-
inguna sem var markið. Margur gutt-
inn fékk þarna sína fyrstu reynslu af
iþróttinni og líkast til hvarflaði ekki að
þeim að einn þeirra ætti eftir að
verða ein af stjörnum landsliðsins í
handbolta tveimur áratugum síðar.
Spriklað var á grasbalanum frá
morgni til kvölds allan ársins hring
og var ánægjan þreytunn jafnan yfir-
sterkari. Einn guttanna, sá sem átti
eftir að ná lengst, bjó á 4. hæð í
blokkinni og kepptist jafnan við að
stökkva upp stigann í sem fæstum
skrefum. Hann hafði vart lokið við að
„dingla" bjöllunni er hann var kominn
upp á efstu hæð. í dag nýtur hann
góðs af þessari hraöferð upp stigann
því hann býr yfir geysilegum stökk-
krafti og getur „hangið" tímunum
sáman í loftinu.
9