Fjölrit RALA - 10.01.1979, Blaðsíða 90

Sjúkdómar og meindýr
-88-
bjöllulirfur eða fiðrildalirfur séu hér einnig að verki. Ekki hef ég heyrt
um skaðaí atvinnuræktun heldur einungis í heimaræktun.
18. Kartöflub j allan.
ímislegt bendir til þess, að hættan af þessu meindýri sé ekki eins mikil
fyrir okkur og menn hafa hingað til haldið. Að sjálfsögðu ber að varast, að
það berist hingað til lands, en ekki er ástæða til að grípa til örþrifaráða til
að hindra það. Sú þekking, sem við nú höfum á hegðan bjöllunnar, bendir til þess
að hún muni geta lifað á jarðhitasvæðum, en ætti erfitt uppdráttar annars
staðar. Möguleikar hennar á að dreifast eru mjög takmarkaðir hér á landi, þar
eð hún flýgur ekki nema hitinn fari yfir 20-25°C. Það yrði því tiltölulega
auðvelt að sigrast á henni, þar sem hún fyndist. Reynsla Dana og Svía undan-
far.in ár staðfestir þetta, en þrátt fyrir gífurlega innrás bjöllunnar sumarið
1972 í þessi lönd, virðast menn á góðri leið með að útrýma henni þar.
III. FRAM T1ÐARVERKEFNI.
Þegar á heildina er litið, má segja, að ástandið á þessu sviði sé ískyggi-
legt og brýn þörf á stórátaki. í kaflanum "Ræktun útsæðis” er komið inn á
sjúkdómavandamálið með tilliti til útsæðiskartaflna. Ef tekst að framleiða
heilbrigt útsæði, eru sjúkdómavandamálin að miklu leyti leyst.
Auk þeirra ráðstafana sem nefndar eru í "Ræktun útsasðis*' um stöngulsýki,
vírussjúkdóma og sveppasjúkdóma, tel ég eftirfarandi nauðsynlegar:
1) Reglugerð um innflutning plantna, verður að gera þannig úr garði, að hún
tryggi okkur gagnvart þeim sjúkdómum og meindýrum, sem við teljum okkur
ekki hafa fengið til landsins enn, einkum vörtupest, hringroti og
kartöflubjöllu.
2) Taka verður eftirlit með kartöfluhnúðorminum mjög föstum tökum. Kart-
öfluhnúðormurinn er að mínu áliti miklu hættulegra meindýr við okkar
aðstæður en kartöflubjallan. Það verður að fást lagaleg heimild fyrir
því að banna kartöflurækt í smituðum görðum í ákveðinn fjölda ára.
Skrá verður alla smitaða garða og fela lögreglu hvers héraðs að fylgjast
með því að lögum sé hlýtt. Einnig er mikilvægt að kanna, hvernig
skiptingin milli tegundanna Globodera rcrstochiensis og Globodera
pallida er háttað, þar eð hún gæti verið afgerandi varðandi varnir.
3) Vinna verður að notkun sótthreinsunar í stærri stíl, til að draga úr
sveppasmiti. Fá verður tækjaútbúnað til að framkvæma þessa sótthreins-