Tímarit hjúkrunarfræðinga - 2020, Síða 44

maður gerir ekki meira en maður getur. Þannig að ég forðast
sjálfsgagnrýni, en það er mikilvægt að skoða af hverju ég fer í
hana og brjóta til mergjar.“ Steinunn segir einnig styrk að því
að vera hluti af stærri stofnun, það geri henni kleift að fá fag-
legan stuðning og leita ráða kollega sinna á öðrum starfs stöðv -
um hSa. Yfirleitt gerist það í tölvupóstssamskiptum eða sím -
tölum, einnig hafi verið haldnir fræðsludagar þar sem allir
hjúkrunarfræðingar heilsugæslu hSa hittast og fræðast um
ákveðið efni, til dæmis ungbarnavernd. jafnframt hefur hún
sótt Ískrárdaga skólaheilsugæslunnar. hún segir það vera
„ofsalega gott af því að þá fæ ég fagleg viðbrögð við því sem ég
er að gera og heyri af einhverju nýju og hvernig aðrir gera hlut-
ina.“ Þar sem Steinunn er deildarstjóri heilsugæslunnar á Vopna -
firði situr hún líka deildarstjórafundi starfsstöðvanna og þar
hittir hún aðra hjúkrunardeildarstjóra á einmenn ings starfs -
stöðvum eins og hennar. „Það er ákveðið álag að vera í svona
einmenningi. Ábyrgðin er umfangsmikil og ég er alltaf að
reyna að forgangsraða verkefnunum svo að ég geti sinnt öllu
og öllum eins vel og ég get. En það er staðreynd að starfið er
mjög fjölbreytt og ég viðurkenni að maður verður oft tættur.“
hún segir starfið hafa verið yfirþyrmandi í byrjun en hún sé
alltaf að læra í starfinu, líka af álaginu.
Hjúkrunarstarfið fjölbreytt,
krefjandi og gefandi
En af hverju skyldi Steinunn Birna hafa ákveðið að þiggja
starfið? „já, það var nú eiginlega bara þannig að hjúkrunar -
fræðingurinn sem var hér á undan lætur mig vita að hún sé
að hætta og býður mér starfið. Og ég ákvað að stökkva á það
til að fá fast starf sem einnig hentar vel með ferðaþjónustunni
þar sem ég er með aðeins sveigjanlegan vinnutíma. En ég átti
ekkert endilega von á því að verða hjúkrunarfræðingur á
heilsugæslu,“ segir hún og hlær. En þó hún hafi ákveðið að
slá til segir hún að launalega séð hefði það borgað sig frekar
fyrir hana að vera í umönnunarstarfi í vaktavinnu, jafnvel án
þess að vera með sértæka menntun innan hjúkrunar: „já, ég
get ekki neitað því að launin eru léleg þar sem ég er aðeins í
dagvinnu. Það í rauninni skilar sér ekki að hafa farið í fjög-
urra ára háskólanám og ég hefði haft það í raun mun betra
að fara ekki í nám, því það skilar sér ekki í launaumslagið.“
Það er þó engin eftirsjá í huga hennar, þetta sé dýrmæt reynsla
sem geri henni kleift að kynnast samfélaginu og gegna mikil -
vægu hlutverki innan þess, auk þess sem starfið sé einstaklega
fjölbreytt, skemmtilegt og gefandi. Einnig telji hún það til
ákveðinna forréttinda að geta skipt um starfssvið innan hjúkr -
unar.
Steinunn átti lengi vel erfitt með að samsama sig hjúkrunar -
stéttinni. „fyrst eftir útskrift fannst mér ég ekki alveg tilheyra
þessari starfsstétt. Ég heyrði það líka frá fleirum sem út-
skrifuðust með mér. Okkur fannst starfið ótrúlega fjölbreytt,
krefjandi og mikilvægt, og við fundum það strax þegar við
byrjuðum í náminu. En framvarðasveitin virtist alltaf leggja
áherslu á hina mjúku hlið hjúkrunar í stað þess að sýna hvað
þetta starf er tæknilega krefjandi, fjölbreytt og erfitt. Margir í
samfélaginu vita í raun ekkert hvað það er sem við hjúkrunar-
fræðingar gerum fyrr en fólk lendir í því að þurfa á þjónustu
okkar að halda.“
aðalbjörg stefanía helgadóttir
44 tímarit hjúkrunarfræðinga • 1. tbl. 96. árg. 2020
Hjúkrunarlagerinn er sneisafullur af vörum og skipulega raðað í hillur. Heilsugæslustöð Vopnafjarðar er vel búin tækjum til hjúkrunar, lækn-
inga og rannsókna.