Vinnan - 01.09.1946, Blaðsíða 38

Hvítliðar hafa strengt kaðal yfir bryggjuna
göngubrú skipsins og lestarrúm öll. Mikill fjöldi var og
af öðru fólki, er kom ýmist fyrir forvitnissakir, eða til
að veita lið kaupkúgunarhernum.
Þegar ,Nova“ hafði bundið landfestar, lýsti formað-
ur Verkamannafélags Akureyrar verkbanni á skipið,
nema hvað farþegum og pósti yrði leyft í land. Var nú
verkamönnum, sem ráðnir höfðu verið til afgreiðslu
skipsins, skipað til vinnu — en lið verkalýðsfélaganna
hindraði alla uppskipun. Gerðu þá verkamennirnir ekki
fleiri tilraunir til að hefja vinnu, og sat þar við fram
yfir hádegi.
Fóyetinn hemur á vettvuny
Það kom brátt í ljós, að bæjarstjórnin ætlaði ekki
að gefast upp fyrr en í fulla hnefana, heldur hafði hún
safnað að sér liði broddborgara og millistétta bæjarins,
og hugðist hrekja verkafólkið úr varðstöðu þess á
bryggjunni. Kom þetta lið á vettvang kl. 1 e. h. og var
sjálfur bæj arfógetinn í broddi fylkingar. Hóf hann upp
raust sína og skipaði verkamönnum, í nafni konungsins,
að hefja vinnu, en verkfallsmönnum að hypja sig á
brott!!! ella skyldu þeir verra af hljóta.
Að sjálfsögðu var ekki tekið mark á þessu máli fó-
getans ■— en roskin verkakona, sem stóð rétt hjá hon-
um, tók skóhlíf af fæt-i sér og slæmdi henni á vanga
fógetans, í viðurkenningarskyni fyrir viðleitni hans.
Skipaði þá fógeti liði sínu að hrekja verkfallsmenn af
bryggjunni, og laust fylkingunum saman. Beitti fóget-
inn og fulltrúi hans göngustöfum sínum, og fleiri höfðu
barefli á lofti. Verkfallsmenn hiundu þó árásinni og
héldu öllum stöðvum sínum. Varð þá nokkurt hlé á á-
tökum um sinn.
Fulltrúinn fann rúðið!
Bæjarfógetinn hafði nú sem herforingi fengið sig
fullreyndan og kom ekki aftur á vígvöllinn, heldur fól
fulltrúa sínum forustuna — enda hafði fulltrúanum nú
komið mikið snjallræði til hugar. Hafði hann látið
sækja kaðal einn mikinn, og var farið með hann fram
á bryggjuhausinn. Þar var kaðallinn rakinn í sundur
og borinn þvert yfir bryggjuna Raðaði nú fulltrúinn
liði sínu á kaðalinn, svo þétt sem verða mátti, og seig
fylkingin af stað, upp bryggjuna. Skyldi hún sópa á
undan sér verkafólkinu úr varðstöðvum þess, og hreinsa
þannig bryggjuna, svo vinna gæti hafizt við skipið.
Þegar verkfallsmenn sáu hverju fram fór, hlupu þeir
úr varðstöðvum sínum ofar á bryggjuna til móts við
fylkingu fulltrúans, og röðuðu sér á kaðalinn gegnt
hinum. Urðu þar stimpingar miklar, og tókst verkfalls-
mönnum brátt að stöðva lið fulltrúans og síðan að
hrekja það aftur á bak. Er ekki víst hvar það hefði
stöðvast, ef ekki hefði einn úr liði verkfallsmanna
brugðið hnífi sínum og skorið sundur kaðalinn. Riðl-
uðust þá fylkingarnar, og varð fulltrúinn frá að hverfa
með lið sitt.
Framhald deilunnar
Þegar ítrekaðar tilraunir burgeisaliðsins til að hrekja
verkfallsmenn úr stöðvum sínum, höfðu mistekizt, tóku
þeir það ráð, að láta „Novu“ blása til brottferðar.
Leysti hún brátt landfestar og hóf ferð sína. Ekki fór
hún þó langt í það sinn, því hún lagðist frammi á
Polli, og lá þar í fjóra sólarhringa. Hefur víst bæjar-
stjórnin haldið, að lið verkfallsmanna mundi ekki þola
þá bið, heldur leysast upp og tvístrast, svo færi gæfist
á að afgreiða skipið.
En þetta fór á allt annan veg. Verkfallsmenn yfir-
gáfu að vísu bryggjuna, þegar skipið var farið þaðan.
En þeir vissu, að þetta var aðeins fyrsti þáttur barátt-
unnar, og sá sigur, sem þeir höfðu fengið, gerði þá enn
ákveðnari í því að heyja baráttuna til enda. Voru nú
skipaðir verkfallsverðir, og gengu þeir á vaktir, daga
228
VINNAN