Vinnan - 01.09.1946, Qupperneq 67

B.v. Júní leggst að bryggju
farna daga hafa þessir menn tekið fyrir verkamenn, sem
fylgt hafa Alþýðuflokknum, en sem þeir telja, að hafi
ekki kosið með þeim við stjórnarkosninguna. Með hót-
unum um atvinnusviptingu og öðrum kúgunarbrögðum
vilja þeir fá þessa menn suma til að lofa því að taka
engan virkan þátt í störfum Hlífar, og aðra helzt til að
reka erindi þeirra gegn stjórninni í félaginu. Við þá,
sem neita, mun reynt að efna hótanirnar.“
Nú sannaðist það á óskemmtilegan hátt, að Hlíf
hafði ekki að ófyrirsynju sett það ákvæði í lög sín, að
atvinnurekendur mætti ekki taka inn í félagið. Óánægja
verkamanna magnaðist og varð að kröfunni um, að at-
vinnurekendum yrði vikið úr félaginu. Sú ákvörðun var
þó stjórn Hlífar ekki með öllu sársaukalaus, því að
sumir þessara manna höfðu fyrr á árum unnið vel fyrir
Hlíf, þótt þeir beittu sér nú gegn hagsmunum verka-
manna. Helmingur þeirra tólf, sem vikið var, hafði
lítið annað gert í félaginu en greiða gjöld sín, og at-
kvæði gegn þeim tillögum er þeim þótti of róttækar.
Stjórn Hlífar lagði ákvörðunina urn brottvikningu
atvinnurekendanna fyrir félagsfund 12. febrúar. Gegn
henni töluðu tveir kennarar. Var hún síðan samþykkt
með 118 atkv. gegn 52. Þessi fundur samþykkti enn-
fremur eftirfarandi: „Fundurinn ályktar að þeir menn,
sem ekki vinna daglaunavinnu og þurfa ekki atvinnu
sinnar vegna að vera í félaginu, skuli hér eftir ekki
eiga atkvæðisrétt á fundum né kjörgengi innan þess.“
Með því skyldi verkamönnum tryggt úrslitavald í mál-
um sínum.
Hlíf rekln úr Alþýðnsambandimi
Klofningsfélag stofnað
Þann 14. febrúar vék stjórn Alþýðusambandsins Hlíf
úr Alþýðusambandinu, og að kvöldi sama dags stofn-
uðu hinir brottviknu atvinnurekendur klofningsfélag, er
þeir nefndu: „Verkamannafélag Hafnarfjarðar“. Það
var strax tekið í Alþýðusambandið. Þetta var ekkert
nýtt í sögunni. Á bernskuárum verkalýðshreyfingarinn-
ar reyndu atvinnurekendur að stofna sín eigin verka-
mannafélög, — íhaldið hafði eitt sinn reynt það í Hafn-
arfirði, og endalokin orðið ömurleg. Alþýðublaðið var
ekki í vafa í þetta sinn. 15. febrúar sagði það: „Hlíf er
horfin og fallin, orðin einskis nýt og til skaða“, og:
„Hlíf hefur nú þegar fengið sína gröf í gleymsku og
vanvirðu“.
Hinir brottviknu atvinnurekendur létu fyrirtæki sín
semja við „verkamannafélag“ sitt. Stjórn Hlífar bárust
úrsagnir 142 verkamanna og 9 annarra, þ. á. m. fjög-
urra kennara, verkstjóra, skattheimtumanns o. s. frv.
— „liggur ekki á að senda fleiri strax af ýmsum ástæð-
um“ (!!) sagði Alþýðublaðið um leið og það tilkynnti
að á þriðja hundrað manna hefði gengið í klofnings-
félagið.
Þennan dag, 15. febr., gerði stjórn Hlífar kaup- og
kjarasamning við atvinnufyrirtæki í bænum, önnur en
þau, sem atvinnurekendur í Alþýðuflokknum réðu
yfir.
Brottrekstur Hlífar úr Alþýðusambandinu fyrir að
framfylgja lögum félagsins og stofnun klofningsfélags-
ins varð til þess að þjappa hafnfirzkum verkamönnum
af öllum flokkum fastar saman um félag sitt, Hlíf. Þess-
VINNAN
257