Stefnir - 01.04.1950, Síða 80
78
STEFNIR
lengra undan, og í dag tala vís-
indamenn um, að hann muni
verða — ef hann þá kemur —
um það bil árið 20.000.049!!
Sennilega hefur sú kenning
meira fylgi nú, að jörðin muni
ekki frjósa heldur skorpna. Sólin
er stjarna, og stjörnufræðingar
hafa séð aðrar stjörnur skyndi-
lega þenjast út og verða í fáeina
daga eða klukkustundir hundrað
sinnum skærari en áður.
Ef slík sprenging yrði á sól-
inni, mundi lífið á jörðinni ekki
þola það. Höfin mundu sjóða, og
jörðin mundi aftur verða eins og
hún var, ef til vill fyrir tvö þús-
und milljón árum síöan.
Hvað veldur því að stjarna
springur? Það vitum vér ekki.
Og þess vegna getum vér ekki
sagt, hvort það sé sennilegt, að
sólin muni springa, og þó miklu
síður hvenær hin örlagaríka
stund muni koma.
Eftirlætis „heimsenda“-kenn-
ing skáldsagnahöfunda hefur ver-
ið árekstur jarðar og annars
hnattar í rúminu. Stjörnurnar
ganga eftir sínum brautum og
þær benda ekki til neinna á-
rekstra. En það eru til reikihnett-
ir, sem eru á svo mikilli ferð, að
ekki er víst, að enn hafi tekizt
að marka brautir þeirra.
Líkurnar fyrir árekstri hafa
verið áætlaðar að vera um það
bil þær sömu og að tveir fuglar
rækjust saman — ef aðeins væru
til fimm fuglar í öllum heimin-
um. Hættan er ekki mikil — en
það kynni þó að vilja til.
Líkurnar geta aukizt, þegar
jörðin fer inn á svæði í himin-
geimnum, þar sem stjörnurnar
eru sýnilega þéttari. Áætlað er að
það muni verða eftir 130.000.000
ár.
Loftsteinar og halastjörnur.
RISAVAXNIR LOFTSTEINAR
hafa kastazt inn á jörðina á liðn-
um tímum. Það er vitað um einn
í Arizona og annan í Síberíu.
Þeir ollu mikilli jeyðileggingu,
en sennilega engu manntjóni, því
að þeir féllu á óbyggð svæði.
Ekki er víst, að vér verðum allt-
af svo heppin, og loftsteinn kynni
einhvern tíma að lenda í stór-
borg. En það mundi ekki valda
heimsendi.
Afbrigði frá þessu er sú til-
gáta, að jörðin kynni að fara
gegnum halann á halastjörnu og
allt lifandi að deyja af eitrun.
Jörðin hefur nokkrum sinnum
farið gegnum hala á halastjörn-
um, en án þess að nokkurs ann-
ars yrði vart en aukningar á
„stjörnuhröpum“.