Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1973, Síða 175

173
"Á. kom fyrst til rannsóknar á heyrnardeildinni í október 1965 og
hefur síðan verið í stöðugu eftirliti á deildinni. Ljóst er, að
heyrnarnæmi Á. er trúlega innan normal marka. Hins vegar vinnur
Á. mjög illa úr hljóðum, og þá ekki síst töluðu máli, og er á þessu
stigi mjög erfitt að gera sér grein fyrir orsök þess. Á. hefur enn-
fremur átt vanda til þess að fá tímabundnar eyrnabólgur, og vera
kann, að þetta hafi háð honum á tímabili."
Fyrir liggur læknisvottorð ..., dags. 14. janúar 1970, svohljóðandi:
"Ég undirritaður heimilislæknir hjónanna S.A-dóttur og K.Á-sonar,
..., Reykjavík, votta hér með eftirfarandi samkvæmt beiðni þeirra:
Sonur þeirra, Á.K-son, f. ... ágúst 1964, er fæddur vanþroska,
bæði líkamlega og andlega. Hann hefur legið á barnaspítala Land-
spítalans oftar en einu sinni til rannsóknar vegna vanþroska síns,
og fylgst hefur verið með honum utan spítalans af læknum þaðan.
Sjúkdómsgreining spítalans er: Syndroma rubellae.
Þessi sjúkdómsgreining gefur til kynna, að móðir drengsins hafi
fengið sjúkdóminn "rauða hunda", þ.e. rubella, á fyrstu mánuðum
meðgöngutímans, enda er það staðfest af læknum."
í málinu liggur fyrir aðilaskýrsla S.A-dóttur, dags. í maí 1970,
þar sem hún rekur helstu æviatriði sonar síns. Þar segir svo m.a.:
"Á. er fæddur ... ágúst 1964 á Fæðingarheimil Reykjavíkur og vó
rúmar 14 merkur við fæðingu. Fæðingin gekk fljótt en eðlilega fyrir
sig. Var skoðaður við brottför af Fæðingarheimilinu af ... barna-
lækni og úrskurðaður heilbrigt barn, að svo miklu leyti sem slíkt
er hægt um svo ung börn. Móðir hafði frá upphafi mjög nánar gætur
á hegðun drengsins, sem eðlilegt var eftir margra mánaða óvissu.
Fyrstu vikurnar voru engin óeðlileg ytri einkenni, en frá fæðingu
gekk mjög illa að fá drenginn til að taka til sín næringu, sömu-
leiðis var hann óvenju vær, grét sjaldan og var mjög kröfulítill á
alla umönnun. A þriðja mánuði fór að bera á því, að drengurinn
virtist ekki hafa fulla sjón á augum, og fór það vaxandi eftir því
sem drengurinn fór að vera lengur vakandi á degi hverjum. Mótstöðu-
kraftur var mjög lítill og var Á. snemma kvefsækinn og þurfti á
meðölum og læknum að halda. .../fyrrnefndur/ barnalæknir hafði mest
með hann að gera fyrsta árið, og var hann alltaf mjög vantrúaður á
að nokkuð alvarlegt væri á seyði."
"1 lok fyrsta árs var ástand Á. í stuttu máli þetta: Mjög lítill
og vanþroska líkamlega séð, lítið farinn að hreyfa sig og hélt ekki
höfði, mjög vanþroska og sljór andlega, gerði engan greinarmun á
lifandi hlutum og dauðum, hafði mjög mikið á móti því að hann væri
tekinn upp og handleikinn. Þótt hann væri mjög þróttlítill, hafði
hann mjög mikið afl í hálslið og notaði það til þess að spyrna í
handlegg þeirrar manneskju er tók hann upp og sömuleiðis þegar átti
að gefa honum að borða. Var því mjög erfitt að meðhöndla hann.
Ánægður var hann yfirleitt ef hann fékk að liggja í friði og grét
mjög sjaldan. Vildi engin leikföng. Virtist ekki sjá þau frekar
en fólk. Sýndi viðbrögð, ef framleiddur var hávaði, án þess að hann
hefði þann, er það gerði, fyrir augum. Styrkti það enn grun móður
um það, að hann heyrði betur en hann væri talinn gera."