Þjóðmál - 01.12.2016, Síða 72

Þjóðmál - 01.12.2016, Síða 72
ríkjum heims, Kína, Indlandi, Bandaríkjunum, Indónesíu og Brasilíu, geta Bandaríkin ein tal- ist rík.8 Það er engin tilviljun, að ríkjum heims og þá um leið smáríkjum hefurfjölgað mjög frá stríðslokum þráttfyrir varnaðarorð Alfreds Cobbans. Árið 1946 voru ríki heims alls 76, en árið 2015 voru þau orðin 195: Aðildarríki Sameinuðu þjóðanna voru 193, en að auki mátti telja Páfagarð og Taívan sérstök ríki, og nefna má til viðbótar sjálfstjórnarsvæði eins og Grænland, Púertó Ríkó og Palestínu.9 Ýmsar ástæður eru til hinnar miklu fjölgunar sjálfstæðra ríkja. Ein er, að Vestur- veldin veittu nýlendum sínum í Afríku og Asíu sjálfstæði á sjötta og sjöunda áratug tuttugustu aldar. Önnur ástæða er, að harðstjórar eru miklu færri og vanmáttugri en á fyrra helmingi liðinnar aldar. Salazar hélt dauðahaldi í nýlendur Portúgala. Franco skeytti engu um óskir Baska og Katalóníu- manna um forræði eigin mála. Ekki þarf að fjölyrða um Hitler, Stalín og Mússólíni. Valdsmenn lýðræðisríkja ganga iðulega fram af meira hófi, enda oftast bundnir af almennings- áliti og þjóðarvilja heima fyrir. Slóvakía skildi í friði viðTékkland. Hið sama gerði Noregur við Svíþjóð á sínum tíma (og íslendingar við Dani). Bretar notuðu í fyrstu vald til að halda írlandi innan hins sameinaða konungdæmis síns, en gáfust upp á því og viðurkenndu sjálfstæði írlands. Ef verulegur meiri hluti íbúanna í Flandri vill skilja við Belgíu eða í Skotlandi við Stóra-Bretland eða í Katalóníu við Spán, þá er afar ólíklegt, allt að því óhugsandi, að afls- munar verði neytt til að stöðva það eins og gert er nú íTíbet og Tsjetsníu. Þriðja ástæðan og hin langmikilvægasta í þessu viðfangi er aukið frelsi í alþjóða- viðskiptum, sem gerir smáþjóðum kleift að nýta sér hagkvæmni alþjóðlegrar verkaskipt- ingar án þess að þurfa að vera hluti af stærri ríkisheild. En hvers vegna eru hagkerfi lítilla þjóða oftar opin en stórra? Ein ástæðan kann að vera, að smáþjóðir eru oft sam- leitari en stærri þjóðir, svo að minni líkur eru á því, að einn hagsmunahópur sitji yfir hlut annars, arðræni hann skipulega.Til dæmis er eflaust ein skýringin á velmegun Norður- landaþjóðanna, að þær eru tiltölulega sam- leitarog hagkerfi þeirra opin. Nefna má aðra ástæðu, þótt hún sé ef til vill ekki stórvægi- leg: Smáríki ráða ekki verði á alþjóðlegum mörkuðum og beinn kostnaður þeirra af því að styrkja innlend fyrirtæki í samkeppni við erlend er því meiri en ella.10 Smæð og sveiflur Prófessor Sibert horfirfram hjá því aðalatriði, að frjáls alþjóðaviðskipti auðvelda smáríkjum stórkostlega leikinn.Væri það raunar rétt, sem hún virðist segja, að kostnaður við að halda uppi sjálfstæðri stjórnunareiningu lækki verulega eftir því sem íbúum fjölgar, þá mætti spyrja, hvers vegna ekki sé aðeins eitt ríki til í heiminum. Sannleikurinn er sá, að smæð getur verið í senn hagkvæm og óhagkvæm. Meðal annars þess vegna eru ríki misstór. Stundum ráða náttúrlegar aðstæður mestu um mörk ríkja, en stundum má rekja þau til langrar sögu og jafnvel einskærrar tilviljunar. Þótt Grænland og Island virðist til dæmis vera náttúrlegar einingar, eru Suðureyjar, Hjaltland og Orkneyjar hlutar Skotlands, en Færeyjar ekki, Korsíka hluti Frakklands, en Malta sjálfstætt ríki og eyjur- nar írland og Kýpur skiptar í tvennt. Engin ein regla á við." Þótt Sibert telji gögn ekki sýna afdráttar- laus tengsl milli stærðar og hagvaxtar, heldur hún því fram, að hagkerfi smáríkja séu frekar undirorpin sveiflum en hagkerfi stærri ríkja. Hún viðurkennir, að til séu undantekningar eins og Noregur og Lúxemborg, en bendir á, að íslenska hagkerfið hafi löngum verið óstöðugt. Það er rétt, en spurningin er, hvort það sé, vegna þess að það sé lítið eða vegna þess að það sé eða hafi til skamms tíma verið fábreytt. Ekki þarf að vísu að koma á óvart, að einhver tengsl séu milli smæðar og fábreytni. Af sjálfu leiðir, að fjölmennar þjóðir í stórum löndum eru líklegri en fámennar þjóðir í litlum löndum til að búa við fjölbreytni um auðlindir og framleiðslu. Þó hafa talsvert fjöl- mennari þjóðir en íslendingar iðulega verið háðar útflutningi einnar eða fárra afurða, Síle-búar kopars, Kúbverjar sykurs og Nýja 70 ÞJÓÐMÁL vetrarhefti 2016
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Þjóðmál

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðmál
https://timarit.is/publication/1175

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.