Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.04.1960, Blaðsíða 92

88
685 vier myskunn guds ok lausn synda uarra j myskunn uid auma ok
aulmusugæde. Þviat sa er snyr eigi hug sinn fra aumum manne
skiott snyr hann til sin heyrn guds sva sem drottenn mællti. Weri
þier myskunnsamer so sem fader ydar himneskur er myskunnsamur
Weiti madr auruggliga þat er gud het sig mundu giallda ver þu 5
stadfastur kristz veitare. Gef þu þat er þu taker sæ, þu þat er þu
skerir. Dreif þu þat er þu safner saman Hird eigi þu at hrædaz von
fiar þins ok eigi at grvna um manliga framkvomo. Vaxa man eiga
15 r þin ef þu veiter uel. veitare þinn uill þic oruann ok sa er gefur ||
uill at þu hafer hann uill at þu ueiter. ok sva mællti hann. Gefi io
þi(er)1) ok man ydr gefit vera. þu singiarn ef þu elskar gull edr
audæfi ueralldar gef þu at eigi glater þu. Ef þu uardueiter. an jfa
glatar þu. Enn ef þu ueiter aumum þa man þu hafa ey ok ey sva
sem gud mællti. Hirdit þier audæfi ydr a himni. þar er eigi grandar
rydr nie molr ok eigi grafa þiofar til ne stela. Þar er fehirdzla þin w
er. þar er hiarta þitt. Hirt eigi þu rædr at vera þa er þu veiter at þu
uerdir eigi or eigi a tijd aumbunar. sa er sparliga sær litit man
hann skera. enn sa er myskunnar aumvm sæll man hann uera.
Þviat lausn andar manz ero audæfi hans ef hann veiter uel. Gaufgar
gud þann er myskunnar avmum. sæll man hann uera ok mælir sva. 20
Eel þu aulmuso j fadme fatæks manz seiger heilvg ritning. ok man
hun bidia firi þier. þviat sva sem uatnit slokuer elldin. so slockuer
olmosan syndina. Ei skaltu firi lata hungrandi avnd. ok eigi harta
b Hul i pergamentet.
suœ benefacit vir misericors. Pars enim corporalium facultatum, quæ 2»
indigentibus ministratur, in divitias largienti transit æternas. Ita
misericordiam Dei & indulgentiam peccatorum nostrorum, paupe-
rum miseratione & eleemosynis meremur: quoniam qui suum ab
inope non avertit animum, cito ad se Domini convertit auditum,
dicente Domino: Estote misericordes, sicut Pater vester misericors est. 30
Quod reddituram se promittit Veritas, secura expendat [& tribuat]
humanitas. Constans esto, christiane largitor, da quod accipias, sere
quod metas, sparge quod colligas. Noli metuere dispendium, noli de
dubio suspirare proventu. Substantia tua cum bene erogatur, auge-
tur. Remunerator tuus vult te esse munificum. Et qui dat ut habeas, 35
mandat ut tribuas, dicens: Date, & dabitur vobis. 0 avare! si aurum
diligis, vel divitias seculi; da, ne perdas. Si servaveris, sine dubio