Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.04.1960, Blaðsíða 97

93
Sva íem driupanda hunang ero varrar portkono. ok biartara við- 619
fmiorvi hálf hænnar. en hinir æffto lutir hænnar ero bitrir fem æitr.
ok olyfian. olc hvafler fem tuíæggiat1) fværð. fótr hennar ftiga niðr
til dæuða. ok liggia gætur hennar til hælvitif. ok gængr hon æigi á
6 ftíg liffenf. Ræckiande ero gongur hennar. ok æigi æftirforelegar.
En nu hoyr þu mic fonr. olc far æigi fra orðum munz minf. Lang
ger þu fra hænne gotu þina. ok nolgafc æigi hufdyrr hæmnar. Ðetta
mælte hann æigi at æinf umm faurlifi portcvenna. hældr |[ olc umm
alla licams munuð. þa er toygir ondena at lifa æftir girndum finum.
10 En fcynfæmi hugar fcal bawna holz bæiðni. olc halda aptr rangar
munuðir þeíl. Sva baraiaðe falomón famviftu cvæ»na ungum mæ»n-
um ok mælte. Eigi ma y fela æld í fcauti finu fva at æigi brenne
clæðe haíis. eða ganga yfir gloðr fva at æigi brenne iliar haws. Sva
er oc fa er in gængr til kono nængf finf. æigi værðr hann ræin. þa er
15 hann tæcr á hænne. Sva minnir oíí ok pæl postole mælande. Gott er
mawne æigi at taca á cono fva fem þegar fe háfke í átæcunni. Fogr
er ræin grandværi ungra marana ok ynnileg guði olc nyt til alz goz.
Sa er hæfir fono andlega eða licamlega. foðe hann þa guði til handa í h is
ræinlifi en æigi diofli í hordome. Hvat ftoðar maraie at æiga fono.
20 ok foða ok ælfca ef hann fœðer þa til æilifra qvala. Ðæir er í ræinlifi
lifa. þæir hafa ængla atfærð á iorðu. Ræinlifi famtængir marai á
himni. ok gerer borgarmarai ængla. Sa er a logfamlega kono. hafe
hann hana logfamlega a maclegom tiðum at hann oölel'c at taca
Rettet; i hdskr. tíu-.
25 supra, prohibens cohabitationem feminarum, juvenibus dicit: Num-
quid abscondere polest homo ignem in sinu suo, ut vestimenta illius
non ardeant? Aut ambulare swper prunas, ut non comburantur plantœ
ejus. Sic qui ingreditur ad mulierem proximi sui, non erit mundus,
cum tetigerit eam. Similiter & beatus Paulus admonet nos Apostolus,
30 inquiens: Bonum est mulierem non tangere, quasi statim in tactu
periculum esset. Pulchra est casta juvenum pudicitia, & Deo ama-
bilis, & ad omne bonum utilis. Qui filios habet spirituales, vel car-
nales; nutriat illos in castitate Deo, non in fornicatione diabolo.
Quid prodest homini filium habere, nutrire, amare; si æternis eum
35 nutriet tormentis ? Qui in castitate vivunt, angelicam habent in
terris conversationem. Castitas hominem cœlo conjungit, Angelis
facit concivem. Qui mulierem habet legitimam, legitime utatur ea