Editiones Arnamagnæanæ. Series A - 01.04.1960, Blaðsíða 105

101
af1) hinum grimaftum fiandom. Engi vikingr er iamgiarn á annarf 619
æigu fem illgiarn domande. af finni. Fiandom v§rri ero illgiarner
domændr. Opt ma forðafc fiandr með flotta. en æigi ma flyia riki
domanda. Ðæirra er coftgæfa at famna souðouom af mæiðingu
s bygðarmanna. Stundum hafa rnewn domændr tocvifa þiona2). en
þæir faurgafc af þæirra glop. ef þæir banna æigi tocvifi þæirra.
Þeíler fyrirfarafc í annarra fyndum. þvi at fva mælte hæimf kænn-
ande. æigi at æinf þæir er mifgera. hældr olc þæir er lata at mif-
gerandum værða macleger æilifs dauða. Rangláter domændr dvæha
io opt doma. eða miífnúa fyri fegirni facar. ok æigi ænda þæir facar aðr
en fulr fe fioðr þæirra. En þa er þæir doma. æigi lita þæir a focena.
hældr a giafarnar. Rangláter domændr fem propheíe mælte. fva fem
vargar \>at er þæir gripa at apne. æigi lata þæir æptir á morne. Ðat
er at þæir hyggia á hagræðe þeífa lifs at æinf. en ecci á annat. A
15 varga væniu gripa þæir alla luti. en væita fát veflom. Ræiðr dom-
ande ma æigi at fullu lita rettan dóm. þvi at hann fér æigi liof ret-
lætef fyri ræiði þoco. Eigi er virðande afioner rnanna í dómom.
hældr focena. þvi at fva er fcrifat. Eigi fcal tu líta áfiono í dome.
Ranglater domændr villafc af fannu atcvæðe þa er þæir hyggia at
20 afiono tiginna manna. ok granda þæir opt retlátom. þa er þæir lífa
ómildum. Yfirftaplan fanlæicf er at taca mutur í domom. En þæir
er ræðafc guð ok ret doma. þæir monu taka æilifa ombun af guði.
*) Forst sJcrevet haf, h udraderet.
2) Rettet; i hdskr. þiofa.
25 sacculi eorum impleantur. Quando enim judicant, non causas, sed
dona considerant. Judices pravi, juxta Prophetæ verbum, quasi lupi
vespere: non relinquunt in mane, hoc est, de præsentis vitæ commodo
tantum cogitant, de futuro autem nihil: luporum more cuncta ra-
pientes, & vix pauperibus pauca rehnquentes. Iracundus judex judi-
30 cii examen plene contueri non valet, quia caligine furoris non videt
claritatem justitiæ. Non est persona in judicio consideranda, sed
causa. Scriptum est enim: Non accipies personam injudicio. Iniqui
judices errant in veritatis sententia, dum intendunt qualitatem
personæ: & nocent sæpe justis, dum improbe defendunt impios.
35 Acceptio munerum in judiciis, prævaricatio est veritatis. Qui Deum
timentes juste judicant, æterna a Domino accepturi sunt præmia.