Borgfirðingabók - 01.12.2012, Side 14

14 Borgfirðingabók 2012
Þegar að sólin sæla
á sumardaginn skín,
í geislunum finnst mér glóa
guðlegu augun þín.
Þegar að blessuð blómin
blunda und daggarhjúp,
mér sýnist þú vera að svæfa
sorgartárin djúp.
Þegar að laufvindar ljúfir
líða um skógargrein,
Mér heyrist þú koma og hvísla að mér:
„Hvenar fæ ég þig heim?“
Þegar að kvöldroðinn kæri
kemur og brosir til mín
þá held ég mig vera heima
að horfa í augun þín.
Ætli að þetta sé ástin,
sem alstaðar kringum mig skín.
Ætli mér geti gefist nokkuð
guðlegra en augun þín.
Árið 1918 var Guðrún flutt til Reykjavíkur, 25 ára gömul og sótti um
borgarabréf til að reka verslun í Reykjavíkurkaupstað. Á borgarabréfi
því sem hún fékk staðfest frá lögreglustjóranum í Reykjavík er strikað
yfir nöfn í karlkyni, en staðlað form eyðublaðsins gerði ekki ráð fyrir
að konur rækju verslun. Aldrei varð þó úr að hún stofnaði verslun, en
með leyfisbréfið í höndum gat hún verslað hjá heildsölum. Á fyrstu
árum sínum í höfuðstaðnum tók hún að sér kennslu í hannyrðum og
voru margar konur í námi hjá henni. Guðrún þótti afar hugmyndarík
og handavinna hafði ætíð legið vel fyrir henni. Nemendur hennar
höfðu á orði að námskeiðin hefðu verið mjög lærdómsrík og stór-
skemmtileg. Sjálf var Guðrún afar nákvæm í eigin hannyrðum og
saumaði hún meðal annars út stærðarinnar veggteppi með myndum
úr sögu Krists. Mynstur þetta hafði Inga Lára Lárusdóttir teiknað upp