Borgfirðingabók - 01.12.2012, Qupperneq 30

30 Borgfirðingabók 2012
kunnað það en var búin að gleyma því. Þó mundi ég eftir að þetta var
draumljóð eða fyrirboðaþula. Ég fer að hugsa um það í svefninum að
óeðlilegt væri að fá þetta bréf frá ömmu (móðurömmu) sem var dáin
eða réttara sagt þetta skrifaða ljóð og að það boðaði feigð þegar það
birtist manni i draumi.
Og nú fór ég að ráða þetta í svefninum, vissi að mig hafði dreymt
það og vissulega var verið að aðvara okkur um það að við misstum
einhvern af þeim sem hefðu verið inni í dagstofunni. Mér fannst
mikið benda til að það væri Rúna sem yrði kölluð burtu af því að hún
hvarf okkur eða þá Guðbjörg af því að bréfið var skrifað til hennar.
Að minnsta kosti yrði hún kölluð til erfiðra kringumstæðna eða lífs-
reynslu. Um þetta er ég mikið að hugsa í svefninum. draumljóðið var
ábending um feigð, það vissi ég.
Nú er ég á milli svefns og vöku og á í erfiðleikum með að vakna
en allt í einu glaðvakna ég og lít á klukkuna. Hún er sex að morgni.
Hugarástand mitt er allt á reiki. Ég varð svo kvíðafull og hrygg, svo
viss var ég um að mig hefði verið að dreyma fyrir feigð annarrar
hvorrar dóttur minnar sem ég nefndi. Ég fer að rifja upp draumljóðið
í huganum en get ómögulega munað það en þó hafði ég kunnað það.
Áður hefur mér sjaldan horfið svo úr minni það sem ég einu sinni
hafði lært. Ég ákvað að spyrja Helgu systur mína strax um þetta
draumljóð. Ég mundi að hún hafði líka kunnað það. Manninum
mínum sagði ég strax drauminn og hvernig ég réði hann. Kom okkur
saman um að segja hann ekki dætrum okkar eða tengdasyni.
eftir að ég er komin á fætur fer ég að sinna heimilisstörfum eins
og venjulega. draumurinn getur ekki farið úr huga mínum. Ég geri
allt til þess að rifja upp draumljóðið sem ég vissi mig áður kunna en
fæ ekki neitt samhengi í það, að öðru leyti en því hvað það þýddi.
Svo þegar ég var að ganga frá í eldhúsinu eftir miðdegisverð sækir
svo mikill svefn á mig að ég verð að leggja mig og sofna strax. Þá
dreymir mig að ég held á bréfinu með draumljóðinu og les það, nú
kann ég það, og vakna um leið. Man draumljóðið og skrifa það sam-
stundis og hef síðan munað það. Þó finnst mér alltaf að í mitt ljóðið
vanti eitthvað, en á því get ég enga skýringu gefið. Ég skrifa hér
draumljóðið og læt eyðu vera þar sem mér finnst vanta í ljóðið.