Borgfirðingabók - 01.12.2012, Side 128

128 Borgfirðingabók 2012
ennfremur að þeir sem ferðast færu líka of fljótt yfir sögu, þytu til
dæmis um Borgarfjörð, eða önnur héruð í bifreiðum, og litu hvorki
til hægri eða vinstri, stönsuðu lítið, og skoðuðu ekkert, og vissu svo
lítið á eftir, annað en það að þeir hefðu komið í Borgarfjörð, eða aðra
tilgreinda staði, og þar með búið. Yfirborðsmennskan í almætti sínu.
Um þetta gera sig seka ekki einungis skólar, æðri sem lægri, heldur
og ýmsir ferðamannahópar og félagasamtök.
enda þótt mér sé fullljóst að þetta sé ekki tæmandi frásögn, það
er áreiðanlega margt sem mér hefir sést yfir, skeð getur að ég finni
eitthvað í dag, eða á morgun, í ár, eða að ári, þá ætti þessi frásögn þó
að sýna að það er svo margt, ef að er gáð, sem um er þörf að ræða.
einhversstaðar stendur að „hver einn bær á sína sögu, sigurljóð og
raunabögu“, það er líka svo, og alveg óumdeilanlegt að hver ein á, á
sína sögu, sigurljóð og raunabögu. Öll þau sigurljóð og allar rauna-
bögur, bæjanna, ánna, fjallanna, fossanna og svo margs og margs, eru
þess verðar að þeim sé til haga haldið og ekki látin falla í gleymsku
aldanna. Til dæmis við athugun og lestur Landnámabókar, er það
raunalegt, að fjölmörg, falleg og söguleg örnefni í efri byggðum
Borgarfjarðar, verða ekki lengur staðsett með vissu. Margir bæir, sem
Hvítá neðan við Húsafell, Hundavaðsfoss sést í fjarlægð. Mynd Ómar Arason.