Arkitektúr og skipulag - 01.12.1992, Síða 18

Hugmyndin er að því leyti bylting
gegn fínhúsahugsun landans að hér
er um að ræða hús sem seint
eða aldrei verður fullgert að innan,
en samt tekið til notkunar fyrr en
nokkurt annað hús. Fjármagns-
kostnaðurinn þarf því aðeins að
miðast við gerð og byggingartíma
veðurhjúpsins.
Hús sem seint eða aldrei verður
fullmótað innandyra er auðvitað
mun breytanlegra en „endanleg“
hús. Þaðmát.d. byrjaáþvíaðflytja
inn í veðurhjúpinn, með einu
hjólhýsi. Ur því er síðan hægt að
reisa eitt herbergi í einu eftir þörfum
innandyra.
EKKI LAUSN FYRIR ALLA
Gleymum því ekki að hér er alls
ekki verið að bjóða upp á hús eins
ogviðþekkjumnú. Þvíerþettaalls
ekki lausn fyrir alla. T.d. þá sem
ekki geta gert hluti í ósamræmi við
ríkj andi aðstæður. Markaðslega eru
þessi hús því lítilsvirði, og a.m.k.
fyrstu 20 árin. Síðan geta þau orðið
dýr á markaðnum, standi þau sig
betur en önnur hús vegna að-
stæðnanna. Það sem málið snýst
um er einfaldlega þetta: Viljum við
byggj a hús til þess að þjóna markaðs-
lögmálum, hversu illa sem okkur
annars kann að líða í slíkum húsum,
eða viljum við grípa til okkar ráða ,
okkar eigin lausna í þessum málum,
okkur til vellíðunar og ánægju, svo
fremi sem við getum þannig auð-
veldað okkur fjármögnun húsanna
með hefðbundnum aðferðum?
Okkar er valið. ■

16