Skírnir - 01.09.2008, Page 89
SKÍRNIR TVÖ BRÉF TIL SOFFÍU GUÐLAUGSDÓTTUR 363
Haymarket Hotel, 10. júlí 1927
Komið þér sælar aftur, elskan mín!
Ég vona að þér hafið fengið bréfið sem ég skrifaði yður úr Vestmanna-
eyjum og símskeytið sem ég sendi yður héðan frá London daginn sem ég
kom. Frá yður get ég ekki búist við að heyra lengi enn. Hvað ég hlakka til
fyrsta bréfsins yðar. En enn meira hlakka ég til þegar við getum sést aftur.
Við skulum, eins og við höfum talað svo oft um, ekki vera neitt hugsjúk
um það, við skulum vita það. Fyrstu tveir vinnudagarnir fara hjá mér í það
að skrifa þessa tvo þætti, á meðan get ég svo að kalla engu ráðstafað, en úr
því fer ég að vita, hvernig allt snýst. Þetta vitum við reyndar bæði ósköp
vel, við höfum talað um mikið annað síðasta mánuðinn.
Hér í London verð ég ekki nema 8-9 daga alls. Mér hefur þótt
skemmtilegt að koma hingað, eins og ég bjóst við, skemmtilegra fyrst um
sinn en í öðrum stórborgum sem ég hef heimsótt, jafnvel New York, sem
mér leist strax vel á. Þegar ég fer héðan, langar mig sjálfsagt hingað aftur,
ekki síst ef ég dvelst eitthvað í Höfn, sem ég er dauðleiður á. Ég verð þar
aldrei nema 1-2 daga áður en ég fer til Svíþjóðar, en um það skrifa ég yður
nánar. í leikhús hef ég ekki komið hér nema eitt kvöld, sá þar einn fræg-
asta leikara Englendinga nú á dögum — Sir Martin Harvey — ætlið þér
hafið ekki séð hann á filmu í „Two Cities" (The only way) eftir Dickens?
— hann lék borgarstjórann í Stilmonde eftir Maeterlinck — og lék hann
illa; Englendingar eru þakklátt públikum. í dag fór ég fagran Thames-túr
upp til Hampton Court, fallegustu og stærstu hallar og hallargarðs
landsins. Og annars hef ég eytt tímanum mest í það að fara á söfn. Ég
hætti við Yarmouth, þarf hvort sem er að fara til íslands áður en ég get
byrjað rómaninn.
Ég á ekkert sýnilegt til minningar um yður nema bláa vasann tóman
sem þér skilduð eftir með rósunum yðar í — og gleym-mér-ei-in, visin.
En ég ætla mér ekki að láta mér nægja endurminningar. Við skulum ekki
láta stundarlangar fjarvistir varpa neinum skugga á fegurð og gildi
viðkynningar okkar. Við skulum láta hana sjálfa endurtaka sig rétt
bráðum — mánuði fyrr eða seinna, það gerir ekkert til.
Verið þér blessuð og sæl á meðan. Eigum við ekki á ákveða að hittast
fyrir 1. desember?
Með ástkærri kveðju,
Yðar
Guðmundur Kamban.