Skírnir - 01.09.2008, Qupperneq 93

SKÍRNIR
TENGSL JÓNASAR OG TÓMASAR
367
m.a. föður sínum að hann gangi sér til hressingar á hverjum degi
uppi á virkisveggjunum eða út fyrir borgarhliðin.10 Reyndar er
honum annt um að faðir hans, sem hefur fjárveitingavaldið, viti að
hann lifi heilbrigðu lífi, stundi nám af kappi og að dýrt sé að búa
í Höfn og vera sæmilega til fara. Bréfin til Sæmundar eru formleg
og Tómas þérar ávallt föður sinn.
En þó að Tómas stundaði heilsubótargöngur og væri frábitinn
slarki virtist strax fyrsta veturinn taka að bera á heilsubresti sem
gæti verið aðdragandi þess sjúkdóms sem dró hann til dauða: „Ég
hefi verið aumingi næstu þrjár vikur. ... Ég hefi nefnil. soddan
þyngsli [fyrir] brjóstinu og hvað verst er, ég er svo ruglaður í
höfðinu, að ég get um ekkert hugsað og lítið lesið mér til gagns,
því ég gleymi því öllu jafnóðum.""
Tómas sökkti sér í námið af sama ákafa og jafnan einkenndi
hann. En ekki virðist hann alltaf sæll í sinni. í bréfi til Jónasar
haustið 182812 ber á þunglyndi og einsemd: „Ég er soddan ólukku-
vesalningur; allt það sem ég sé eður heyri gjörir mig einhvörn veg-
inn svo illa afficeraðan og ólundarlegan, svo öllum verður stund-
um illa við mig.“ Þrátt fyrir unað danskrar náttúru er hann
haldinn heimþrá: „Það er eins og mér finnist ekki neitt til þessa
koma af því það er hérna. ... Ég hefi samt svo mikla löngun til að
finna kellinguna hnarreistu heima, hana móðir okkar; ég vil heldur
lifa í sulti og seyru í kaföldunum þar en í þessari Paradís eður rétt-
ara í þessum glaumi og skarkala — ... nei, hér vil ég ekki vera!“
Ætla má að Tómas hugsi til kvæðis Bjarna Thorarensens um „kell-
inguna“ ísafold: „Heim allir girnumst vér þig þekka að sjá. Glepur
oss glaumurinn, ginnir oss sollurinn.“
Tómas leitaði sér afþreyingar í leikhúsferðum, en „Tragedí-
urnar eru ei til annars en gjöra mig melankólskan,“ segir hann.
Tómasar styðjast við útgáfu þeirra 1907 en flestar eru bornar saman við bréfin
í KG 31a og breytt samkvæmt þeim ef ástæða er til. Stafsetning er færð til
nútímahorfs, en orðmyndir látnar halda sér að mestu.
10 Bréf Tómasar Sœmundssonar 1907:14 (dags. 28. sept. 1827).
11 Bréf Tómasar Sæmundssonar 1907:32-33 (til Jónasar, dags. 8. mars 1828).
Tómas skrifar ýmist eg eða jeg og so eða svo, hér samræmt í ég og svo.
12 Bréf Tómasar Sœmundssonar 1907:39-49; KG 31a (dags. 1. okt. 1828). Sumt er
fellt brott úr bréfinu í útg. 1907.