Skírnir - 01.09.2008, Side 104

378
PÁLL BJARNASON
SKÍRNIR
ekki fjallað að ráði um deilur þeirra nema í tengslum við samskipti
Tómasar og Jónasar. I febrúar 1836 skrifaði hann bæði Konráði og
Jónasi vinsamleg bréf.41 Tómas sagðist hafa lesið fyrir nokkra
kunningja bréf sem hann fékk frá Jónasi um haustið „og svo þótti
þeim það skemmtilegt og vel skrifað að þeir keyptu strax 3 expl.
af Fjölni."
Óánægja Tómasar með efni Fjölnis kom berlega í ljós í bréfi
hans til Konráðs í febrúar 183 7.42 Tómas beinir spjótum sínum
einkum að Konráði, þó að Jónas virðist ávallt standa þétt við hlið
Konráðs í Kaupmannahöfn. Tómas vissi ekki að Jónas væri á leið
til íslands vorið 1837. Sagði Tómas í bréfi til Konráðs síðar um
sumarið að hann hefði farið gagngert til Vestmannaeyja til að
sækja Jónas þegar hann frétti af komu hans þangað og kvaðst efast
um að hann hefði annars heimsótt sig.43 Óvíst er hvað mikið er að
marka þessi orð Tómasar, en varla er ástæða til að halda að Jónas
hafi ætlað að forðast Tómas. Hafa má í huga að Jónas hafði með-
ferðis bréf frá Konráði til Tómasar sem bendir til þess að hann hafi
búist við að hitta hann.44 Ekki er ástæða til að ætla annað en vel
hafi farið á með þeim Jónasi á Breiðabólsstað þó að Tómas hafi
eflaust lesið honum pistilinn. En Jónas hafði annars konar skap-
lyndi en Konráð og þeim Tómasi kemur kannski betur saman
þegar Konráð er hvergi nærri.45 Afstaða Tómasar sést best á bréf-
inu sem vitnað er til hér á eftir þar sem hann hrósar Jónasi á hvert
reipi, en húðskammar Konráð.
Telja má víst að ferðir Jónasar um nágrennið meðan á dvölinni
stóð hafi orðið honum innblástur til að yrkja Gunnarshólma. Jón
Helgason taldi að Jónas hefði ort kvæðið að einhverju leyti meðan
hann dvaldist á Breiðabólsstað,46 og sögusagnir eru um að Jónas
41 BréfTómasar Samundssonar 1907:167-173.
42 Bréf Tómasar Sœmundssonar 1907:195-210.
43 Bréf Tómasar Sœmundssonar 1907:214-215 (dags. 21. ágúst 1837).
44 Bréf Tómasar Sœmundssonar 1907:214.
45 Torfi K. Stefánsson Hjaltalín (2006:471) ályktar af ummælum Tómasar að
„ekki hafi farið vel á með þeim þrátt fyrir að Jónas hafi dvalist þar í þrjár
vikur“, en Páll Valsson (1999:176) er á annarri skoðun: „Tómas tók því Jónasi
fagnandi ... og bar hann á höndum sér...“
46 Bréf Tómasar Sxmundssonar 1907:215 neðanmáls.